• : Function ereg() is deprecated in /www/htdocs/bioinfo/includes/file.inc on line 649.
  • : Function ereg() is deprecated in /www/htdocs/bioinfo/includes/file.inc on line 649.

Śmiercionośny wirus grypy

Należy zdiagnozować metodami teoretycznymi pewne zjawisko i postawić hipotezę popartą naukowymi dowodami (analizy bioinformatycznej).

Po ciężkim ataku grypy po kilku godzinach/dniach poprawy nagle niektórzy pacjenci zapadają na inną chorobę, która bardzo często prowadzi do śmierci. Objawami choroby są: ogólna apatia, słabość, utraty przytomności, śpiączki, bardzo silne blednięcie, niedokrwistość. Śmierć następuje w skutek osłabienia organizmu, niedokrwistości, marskości narządów wewnętrznych, niewybudzenia ze śpiączki, niedotlenienia mózgu. W czasie sekcji zwłok wykrywano liczne zakrzepy wewnątrz naczyń krwionośnych, w których stwierdzono silnie zniszczone i zdeformowane erytrocyty oraz bardzo duży udział immunoglobulin w kompleksach ze specyficznymi peptydami.

W trakcie analiz immunologicznych, jeszcze za życia pacjentów, zidentyfikowano peptyd wirusa (fragment kapsydu), który rozpoznawany jest przez limfocyty T. Do tej pory odkryto kilka typów tych peptydów i podzielono je ze względu na nasilenie objawów grypy oraz zakres powikłań pogrypowych. Vir1 – najsilniejsze objawy grypy, prawie wszyscy pacjenci zmarli w wyniku powikań, vir2 – lżejszy przebieg grypy, prawie wszyscy pacjenci zmarli, vir3 – lekki przebieg grypy, część pacjentów (około 60%) zmarła. Stwierdzono również, że w krajach tropikalnych część pacjentów odpornych na malarię jest również odpornych na powikłania pochorobowe, podobną odporność ma niewielka część ludzi z innych klimatów cierpiących na niedokrwistość wrodzoną.

>vir_1A
VHLTPEEKSAVTALWGKVNVDEVGGEALGR
>vir_1B
LTPEEKSAVTALWGKVNVDEVGGEALGR
>vir_2A
LTPEESGVTALWGKVNVDEVEALGR
>vir_2B
HITPEESGVTALWGKVNVDEVEALGR
>vir_2C
TPEEKSGVTALWGKVNVDEVEALGR
>vir_3A
AITPEEKSAGAVTAIWAKVNVDE
>vir_3B
ALHPEEKSAGAAVTAIWANVDEV
>vir_3C
MITPEEKSAGAVTAIWGVDE