A obecnie wiersz Juliana Tuwima kojarzy mi się także z historią opisaną w dzisiejszej Ewangelii. Oczyma wyobraźni widzę bowiem, jak Maryja z Józefem, gdy tylko zorientowali się, że Jezus się im gdzieś zapodział, z coraz większym niepokojem - analogicznie, jak to się działo z panem Hilarym, szukającym swych zaginionych okularów - podejmowali kolejne kroki w celu odszukania Jezusa. Ponadto, najwyraźniej ani pan Hilary, ani też Maryja z Józefem - jak się to wydaje w świetle odpowiedzi, udzielonej im przez Jezusa - nie od razu wpadli na to, aby zacząć poszukiwania swych zgub od miejsc najbardziej oczywistych. W przypadku zaginionych okularów był to własny nos ich właściciela. Natomiast w odniesieniu do Syna Bożego chodzi o dom Jego Ojca, którym wtedy była świątynia w Jerozolimie.

Warto też, abyśmy zwrócili uwagę na jeden szczegół, który św. Łukasz zdaje się akcentować. Ewangelista podkreśla, że Maryja z Józefem odnaleźli Jezusa dopiero po trzech dniach prowadzonych poszukiwań. I jest to wyraźna aluzja do wydarzeń paschalnych, kiedy to - co znów św. Łukasz akcentuje - zmartwychwstały Jezus pozwolił odnaleźć się uczniom trzeciego dnia po swej śmierci. Trzeba tu też wiedzieć, że liczba „trzy”, zawsze gdy tylko się w tekście biblijnym pojawia, wskazuje na pełnię, tzn. rzeczywistość, wydarzenie itd., w których nie ma już miejsca na jakieś dodatki, suplementy, poprawki czy jakieś „ale”. Można więc powiedzieć, że skoro św. Łukasz przywołuje fakt, iż po trzech dniach wytężonych poszukiwań Maryja z Józefem odnaleźli Jezusa w Jerozolimskiej Świątyni, to jednocześnie podkreśla jej ówczesną rangę jako miejsca szczególnej i niemającej gdzieindziej podobnego precedensu obecności Boga pośród ludzi.

Dziś już z tamtej świątyni nie pozostało zbyt wiele. W wyniku upadku dwóch żydowskich powstań przeciwko Imperium Rzymskiemu w 70 i 135 r. po Chrystusie, Świątynia Jerozolimska została całkowicie zburzona. Ostała się jedynie jej ściana zachodnia, czyli część wewnętrznego muru, która powszechnie jest nazywana Ścianą Płaczu. Czyżby więc nie było już miejsca, gdzie Jezus jest pośród ludzi obecny w sposób wyjątkowy?

Nie!!! Tych miejsc obecności Pana i możliwości bezpośredniego spotkania się z Nim jest dziś mnóstwo. Miejscami są przede wszystkim kościoły czy kaplice, w których jest przechowywany Najświętszy Sakrament. Jezusa możemy w sposób szczególny spotkać także podczas sprawowania sakramentów, wśród których Eucharystia zajmuje miejsce szczególne. Bóg jest też stale obecny w swoim słowie, którego widocznym dla nas znakiem jest Pismo święte. Jezus jest również zawsze obecny w drugim człowieku, zwłaszcza w tym potrzebującym naszej pomocy. Ślady obecności Boga możemy wreszcie ponadto odnaleźć w przyrodzie.

Jeśli chcemy zatem się z Jezusem bezpośrednio spotkać i na pewno Go odnaleźć, wystarczy, że poszukamy Go we wspomnianych miejscach i skorzystamy z określonych możliwości. Pan, może nie od razu, ale dopiero po jakimś czasie, jednak bez wątpienia pozwoli nam doświadczyć swej realnej obecności przy nas. A mówiąc na zasadzie pewnej analogii, o ile pewniej i szybciej pan Hilary znalazłby zaginione okulary, gdyby zaczął poszukiwania od najbardziej oczywistego miejsca ich znajdowania się, o tyle też my spotkamy się z Jezusem najłatwiej tam, gdzie jest On w sposób wyjątkowy obecny.

ks. Zdzisław Kieliszek