Historia Bioinformatyki...

Dziedzina ta narodziła się na początku lat osiemdziesiątych, wraz z utworzeniem w USA bazy danych nazywanej GenBankiem. Amerykański Departament Energii opracował ten program, aby zbierać i przechowywać informacje o sekwencjach krótkich odcinków DNA, które naukowcy zaczęli właśnie sekwencjonować, badając różne organizmy. Na początku istnienia GenBank rzesze techników wpisywały sekwencje DNA używając klawiatur składających się z czterech klawiszy A, C, T oraz G. Z czasem opracowano protokoły przekazywania danych. Badacze mogli zadzwonić do GenBank i bezpośrednio wprowadzić do komputera dane o sekwencji kolejnych odcinków genomu. Administrację GenBank przeniesiono do Państwowego Centrum Informacji Biotechnologicznej (NCBI - National Center for Biotechnology Information) w National Institutes of Health. Po uruchomieniu serwisu WWW w Internecie naukowcy z całego świata uzyskali bezpłatny dostęp do danych zgromadzonych w GenBank. Internet fundamentalnie zmienił sposób przekazywania danych między ośrodkami naukowymi [24;80]. Kiedy w 1990 roku ruszył oficjalnie Projekt Poznania Ludzkiego Genomu, liczba informacji o zapisie genetycznym napływających do GenBanku zaczęła rosnąć w postępie wykładniczym (rys.1). Po wprowadzeniu w latach dziewięćdziesiątych metod wysoko wydajnego sekwencjonowania z wykorzystaniem robotyki, automatycznych sekwencjonerów i komputerów proces ten nabrał zawrotnego tempa. Do dnia, w którym oddano do druku lipcowy numer "Scientific American", GenBank zdążył zgromadzić dane o kolejności zapisu ponad 7 mld jednostek DNA [25].

Mniej więcej w tym samym czasie, gdy rozpoczęto realizację Projektu Poznania Ludzkiego Genomu, podobnymi badaniami zajęły się firmy prywatne i stworzyły własne obszerne bazy danych. Obecnie korporacje takie jak Incyte Genomics z Palo Alto w Kalifornii są w stanie odczytać w ciągu jednego dnia zapis genetyczny liczący około 20 mln par zasad DNA. Natomiast przedstawiciele firmy Celera Genomics oznajmili, że uzyskali wstępną wersję pełnej sekwencji genomu ludzkiego i zgromadzili na ten temat 50 TB (tetra bajtów) danych. Taka ilość informacji zajęłaby 80 tys. płyt kompaktowych [25]. Inne uzupełniające i wysokowydajne technologie, takie jak np. mikromacierze DNA (ang. microarray), są również źródłem tysięcy danych na minutę. Ponadto na Ziemi występuje ponad milion gatunków owadów, i liczba ich ciągle wzrasta. Wiele z nich jest ekonomicznie istotna. Znaczenie wielu danych biologicznych wzrasta ze względu na wysoką efektywność sprzętu laboratoryjnego i technologii analizy [24;80]. GenBank i wyżej wymienione firmy są jednak zaledwie częścią bioinformacji. Istnieją inne publiczne i prywatne bazy danych zawierające informacje o ekspresji genów (czyli o tym, kiedy i gdzie geny są włączane), tzw. polimorfizmie sekwencji nukleotydowych (czyli drobnych różnicach genetycznych między poszczególnymi osobnikami), budowie różnych białek, oraz schematach ich wzajemnych oddziaływań.