ART ROCK to jedna z czołowych, choć dzisiaj zupełnie zapomnianych, formacji ruchu „Muzyka Młodej Generacji”, która z powodzeniem konkurowała z Exodusem, Mchem czy Cytrusem. Wbrew temu co się sądzi ich nazwa nie jest pochodną modnej w tych czasach etykietki muzycznej, albowiem wywodzi się ona od ich siedziby, którą była Akademia Rolniczo-Technicznej w Olsztynie.  Korzenie zespołu sięgają wiosny 1980 roku. Wtedy to istniejąca od kilku miesięcy instrumentalna „Adaptacyjna Grupa Jazz-Rockowa” do Widzenia otrzymała wyróżnienie na krakowskim festiwalu „Jazz Juniors”. W tym samym składzie – Domagała, Dondalski, Panek i Zawistowski – zespół zakwalifikował się do „I Ogólnopolskiego Przeglądu Muzyki Młodej Generacji” w Jarocinie, gdzie zostali zauważeni. W kilka tygodni później dołączył do nich Mirek Dublan i już w tym składzie trafili pod warszawskie skrzydła Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego. Z tego okresu pochodzą ich pierwsze nagrania radiowe oraz …… przerażająca, choć jakże typowa dla tamtych czasów, anegdotka:
Otóż przydzielony przez agencję manager  obstalował zespołowi srebrzyste stroje estradowe. Zaskoczenie było pełne, ponieważ był to czas, gdy w sklepach nic nie było. Muzycy pocili się w nich okrutnie i co raz to któryś skarżył się na dokuczliwą wysypkę. W końcu zagadka została wyjaśniona – kostiumy zostały uszyte z folii azbestowej kupionej „na lewo” od naszej dzielnej straży pożarnej.
Jesienią 1980 roku grupę opuścił Panek, co w żadnym stopniu nie wpłynęło na aktywność zespołu – setki koncertów, radiowe sesje nagraniowe i spektakularne występy na największych festiwalach – „Pop Session” w Sopocie, „Rock na Wyspie” we Wrocławiu i w Jarocinie (czterokrotnie). O skali ich popularności niech świadczy fakt, iż na słynnym festiwalu „Rockowisko” w Łodzi, wśród kilkunastu występujących formacji, zajęli II miejsce w plebiscycie publiczności, ustępując pola tylko TSA. Kończąc ten wątek, odnotować należy, że w czerwcu 1983 roku wspólnie z węgierską super-grupą „Skorpio” zapełnili katowicki „Spodek”. Nim jednak do tego doszło, nastąpiła zmian na stanowisku wokalisty, którym został Henryk Szukiewicz. W tym składzie zrealizowali jeszcze sesję nagraniową w „Studio Trójki” po czym zespół popadł w marazm. Z jednej strony źródłem kryzysu była beznadzieja okresu po stanie wojennym, skąd inną zabójczego dla wielu polskich kapel, z drugiej zupełnie naturalne rozterki z jakimi borykają się młodzi ludzie zaraz po skończeniu studiów.
Mimo tych zawirowań muzycy „walczyli” jeszcze cztery lata. W 1984 roku w zespole pojawił się gitarzysta i wokalista „Dżawor” Jaworski. Zaraz potem zmienili  nazwę na „Red Wine” i zagrali na „Olsztyńskich Nocach Bluesowych ‘85”. Z wokalistą Darkiem Hałasem, pod okiem Leszka Kamińskiego, zrealizowali udaną sesję nagraniową – nagrania niestety się nie uchowały – by wreszcie „złożyć broń”.
W 1987 roku Dondalski z Dżawarem zasilili Babsztyl i obaj nadal są aktywnymi muzykami. Ten pierwszy gra w grupie „Czerwony Tulipan”, a drugi jest filarem zespołu „Harlem”. Pozostali rozpierzchli się po kraju i świecie. Dublan i Szuniewicz odnoszą sukcesy w szkolnictwie, Domagała prowadzi biznes w Chojnicach, Zawistowski pracuje w farmacji, a Panek od 1980 roku mieszka w Niemczech. Wszyscy są dzisiaj szanowanymi obywatelami, choć należą do grona tych „nieszczęśników”, którzy w okresie swej największej popularności nie doczekali się nawet małej płyty. Ów brak usiłujemy uzupełnić tym oto wydawnictwem.

Zapraszamy na wyjątkowy wieczór W Klubie Uniwersyteckim Grawitacja 

8 grudnia