Arcybikup Senior dr. Edmund Piszcz nie żyje

MIŁUJMY CZYNEM i PRAWDĄ

 

Z ogromnym żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Jego Ekscelencji Księdza Biskupa seniora dr. Edmunda Piszcza, doktora honoris causa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, honorowego członka Stowarzyszenia Absolwentów Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego oraz wieloletniego członka Rady Fundacji im. M. Oczapowskiego. Przeżył 93 lata. Był 49. biskupem warmińskim i pierwszym arcybiskupem  metropolii warmińskiej. Aktywnie posługiwał do ostatnich dni Jego ewangelicznym przesłaniem było „Miłujny czynem i prawdą”.

Msza św. pogrzebowa  odbyła się  w konkatedrze św. Jakuba w Olsztynie. Przewodniczył jej arcybiskup dr Józef Górzyński, który między innymi powiedział, że ewangeliczne przesłanie „ Miłujmy czynem i prawdą”, które zmarły arcybiskup uczynił hasłem swojego pasterskiego posługiwania, nadało jego życiu niezwykły wymiar świadectwa, którego ślad trwał będzie długo w pamięci potomnych. Składając najświętszą ofiarę naszego Zbawiciela Jezusa, prosimy go, aby przyjął dar życia swojego wiernego sługi, włączył ją w swoją zbawczą ofiarę i obdarzył jej owocami w wiecznej szczęśliwości. Niech ten, który całe życie przybliżał ludzi do Boga, sam doświadczy teraz tej bliskości.

Homilię wygłosił biskup Wiesław Śmigiel, który między innymi powiedział, że bez wiary w Boga każda śmierć jest definitywnym końcem i porażką, jednak wiara sprawia,że umacnia się nadzieja na życie bez końca z Bogiem. Dzięki wierze możemy zaufać Chrystusowi, który jest Drogą, Prawdą i Życiem. Abp Edmund Piszcz, mimo że był seniorem, nie odpoczywał, był zawsze gotowy do pomocy, chętnie odwiedzał parafie, spotykał się z wiernymi,zawsze był przykładem dobrego pasterza.  W Mszy uczestniczyła ogromna ilość wiernych, którzy pożegnali Go modlitwa i kwiatami.

Były  metropolita warmiński został pochowany w Krypcie Arcybiskupów Warmińskich.

PRZYPOMNIJMY DROGĘ KS. EDMUNDA PISZCZA DO BISKUPIEJ SAKRY

Urodził się w Bydgoszczy 17 listopada 1929 r. jako syn zawodowego żołnierza. W 1948 r. wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego Diecezji Warmińskiej w Olsztynie. Po maturze został przyjęty do Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Chełmińskiej w Pelplinie. O ubogich warunkach życia seminaryjnego świadczy pismo rektora, który nakazywał: „Przywieźć ze sobą należy prócz bielizny osobistej, siennik i pościel, żarówkę do lampy elektrycznej oraz sztuciec”.

Pierwszą placówką po święceniach kapłańskich był wikariat przy katedrze w Pelplinie, połączony z obowiązkami prefekta miejscowego LO oraz  prowadzeniem chóru młodzieżowego. Po 2 latach został skierowany  na studia Historii Kościoła na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W czerwcu 1962 roku  uzyskał stopień naukowy doktora teologii. W tym samym roku został mianowany profesorem  historii kościoła w Wyższym Seminarium Duchowym w Pelplinie, sekretarzem rektoratu tego z seminarium i kierownikiem Archiwum Diecezji Chełmińskiej. Dwa lata później otrzymał nominację na prefekta studiów w tym seminarium. W roku akademickim 1973/74 przebywał na naukowym stypendium w Instytucie Historii Kościoła w Moguncji.  3 kwietnia 1982 r.   Jan Paweł II mianował ks E. Piszcza biskupem tytularnym w Diecezji Chełmińskiej, a nieco później wikariuszem generalnym.

NA WARMII i MAZURACH

11 listopada 1985 r.  Jan Paweł II  mianował ks. biskupa dr. E. Piszcza Administratorem Apostolskim Diecezji Warmińskiej sede plena. Po 3 latach  został Biskupem  Warmińskim, a w  marcu 1992 r  Arcybiskupem Metropolitą Warmińskim.

Po przybyciu na Warmię  podjął wytężoną  pracę nauczycielską, kapłańską, pasterską i ascetyczną. Wygłaszał niezliczone kazania, homilie i przemówienia podczas wizytacji, bierzmowań, poświęceń, uroczystości kościelnych i narodowych.  Dużą uwagę przywiązywał do homilii nadawanych przez  Polskie Radio  Olsztyn. Najpierw wyemitowano cykl Oczekiwanie, stanowiący przygotowanie do wizyty Ojca Świętego Jan Pawła II, a następnie cykle Droga i Słowo na niedzielę- około 900 homilii zostało utrwalonych w fonotekach Polskiego radia.

Do posługi nauczycielskiej należy zaliczyć także otwarcie katolickich: 3 przedszkoli, 3 szkół podstawowych, 4 gimnazjów, 3 liceów i 1 szkoły życia. Powołanie  3 kolegiów teologicznych, kształcących nauczycieli religii dla przedszkoli i szkół podstawowych. Utworzenie Katolickiego Uniwersytetu Ludowego w Kętrzynie. Uzyskanie od Stolicy Apostolskiej agregacji Warmińskiego Instytutu Teologicznego do Wydziału Teologicznego Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, a następnie włączenie WIT już jako kościelnego Wydziału Teologicznego w skład UWM i objęcie  z ramienia Stolicy Apostolskiej stanowiska  wielkiego kanclerza tego z wydziału.

Od roku 1986 przewodniczył corocznym Warmińskim Dniom Duszpasterskim.  Ustanowił normy Stałej Formacji młodych kapłanów. Kierował na studia specjalistyczne młodych księży, przyszłych profesorów najpierw Seminarium, a obecnie  Wydziału teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.

Osobny rozdział  pracy nauczycielskiej stanowią listy pasterskie wielkopostne i okazyjne, publikowane w prasie diecezjalnej i  archidiecezjalnej .

Z rąk ks. Arcybiskupa w ciągu 20 lat posługi  323 diakonów przyjęło święcenia kapłańskie dla Warmii i 35 dla Zgromadzenia Werbistów.

POSŁUGA PASTERSKA

Do liczących się osiągnięć należy zaliczyć miedzy innymi:- wzniesienie nowych gmachów Wyższego  Seminarium  Duchowego Metropolii Warmińskiej w Olsztynie;  Kurii Metropolitalnej; domu arcybiskupów warmińskich; Archidiecezjalnego Centrum Charytatywnego im. Jana Pawła II „ Caritas”; nowych kościołów i kaplic; utworzenie Metropolii Warmińskiej; utworzenie  106 nowych parafii oraz obsadzenie dalszych 6  po raz pierwszy po wojnie; zorganizowanie nowych dekanatów i dwóch  archiprezbiteratów;  ustanowienie diecezjalnych sanktuariów.

Ksiądz Arcybiskup dr Edmund Piszcz  wielokrotnie osobiście  interweniował w obronie  prześladowanych.  Pomagał ubogim, chorym, dzieciom, osobom starszym, Polonii królewieckiej i białoruskiej, Kościołowi na Litwie. Kierował warmińskich księży Fidei donum na misje zagraniczne w Afryce i Ameryce Południowej.

KOŚCIÓŁ POWSZECHNY

W latach 1983- 1994 biskup Edmund Piszcz  pełnił obowiązki przewodniczącego Komisji Misyjnej Episkopatu Polski. Jednocześnie przez 6 lat był krajowym dyrektorem Papieskich Dzieł Misyjnych w Polsce. Przez 5 lat  był członkiem  Rzymskiej Kongregacji do spraw Ewangelizacji Narodów.

Podczas pracy Komisji Misyjnej biskup Edmund Piszcz utworzył Centrum  Formacji Misyjnej w Warszawie na Zaciszu, w którym roczne przygotowanie misyjne odbywają  polscy misjonarze: księża, ojcowie, bracia i siostry zakonne oraz ludzie świeccy przed wyjazdem na misje. Pomnożyło to wydatnie liczbę polskich misjonarzy, których  przygotowanie  w ośrodkach zagranicznych było wcześniej bardzo kosztowne.

W czerwcu 1987 roku zorganizował miesięczną wystawę misyjną w podziemiach kościoła Św. Krzyża w Warszawie, która później była eksponowana w wielu polskich miastach.  W 1992 roku zorganizował Krajowy Kongres Misyjny w Częstochowie na Jasnej Górze, z udziałem gości ze Stolicy Apostolskiej  i krajów sąsiadujących z Polską.

Od 1998 roku przewodniczy Radzie do spraw Migracji, Turystyki i Pielgrzymek przy Konferencji Episkopatu Polski.

STOWARZYSZENIE ABSOLWENTÓW

Ksiądz Arcybiskup dr Edmund Piszcz od początku, czyli od 19 lat jest członkiem społecznej Rady Fundacji im. Michała Oczapowskiego, powołanej przez Stowarzyszenia Absolwentów Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Podczas posiedzeń Rady Fundacji oraz inauguracji roku akademickiego i licznych spotkań na terenie uniwersytetu dał się poznać jako wybitny orator, potrafiący trafić swoim ciepłym głosem do wszystkich słuchaczy. Często powtarzane przez Niego słowa: „miłość to głównie obecność i czynione przez nas dobro w różnej postaci zawsze czyni inne dobro i  często wraca, jak bumerang, także do nas, choć w innej formie” stawały się dla wielu  słuchaczy motywem refleksji i głębszych przemyśleń. Potrafił także ze znawstwem  podejmować dyskusje na wiele innych tematów i sypać anegdotami.

W pamięci członków Stowarzyszenia Absolwentów Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego i poprzedzających go uczelni na zawsze pozostaną spotkania, podczas których Jego Ekscelencja dzielił się z nami swoja głęboką mądrością, wrażliwością i dobrem.

W imieniu Stowarzyszenia Absolwentów kwiaty złożyli: dr Bolesław Pilarek, dr Janusz Lorenz i prof. dr hab. Jan Tywończuk.

Rodzinie, Bliskim, Przyjaciołom i Archidiecezji Warmińskiej wyrazy szczerego współczucia składają: Stowarzyszenie Absolwentów Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Zarząd i Rada Fundacji im. M. Oczapowskiego raz zespół redakcyjny „5 plus X”.

 

Bolesław Pilarek

Zdjęcia pochodzą z serwisu internetowego: gosc.pl


Komentarze nie są dozwolone.