Irena Rapczyńska, z domu Sawuła, urodziła się w Pruszczu, powiat Świecie, w 1934 r. Ukończyła Technikum Ekonomiczno-Kolejowe w Bydgoszczy (1953 r.). Krótko pracowała, jako referent bankowy w Okręgowej Dyrekcji Kolei Państwowych, a następnie podjęła studia na Wydziale Hodowli Zwierząt Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie, które ukończyła ze stopniem inżyniera w 1959 r. Na studiach poznała przystojnego bruneta – Tadeusza Rapczyńskiego, studenta Wydziału Mleczarskiego, za którego wyszła za mąż po ukończeniu studiów. Zamieszkali w Olsztynie. Przez pewien czas Irena dojeżdżała do pracy w Inspektoracie Oświaty w Działdowie, a następnie w Biskupcu, gdzie pracowała jako nauczyciel.
W 1961 r. Irena została zatrudniona w Katedrze Żywienia Zwierząt (Wydziału Hodowli Zwierząt Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie). Początkowo pracowała na etacie naukowo – technicznym, a po uzyskaniu stopnia mgr zootechniki (1968 r.) jako nauczyciel akademicki, na stanowisku starszego asystenta. Po uzyskaniu stopnia doktora (1975 r.) awansowała na etat adiunkta. Przez wiele lat prowadziła specjalistyczne badania i analizy, dotyczące m.in. oznaczeń zawartości aminokwasów w paszach oraz wartości pokarmowej białka. Oznaczenia były wieloetapowe, żmudne, wymagające niezwykłej precyzji, cierpliwości i wiedzy analitycznej. W owym czasie nie było jeszcze analizy instrumentalnej umożliwiającej identyfikację poszczególnych aminokwasów w sposób zautomatyzowany. Była jedną z nielicznych, w placówkach naukowo – badawczych na terenie kraju, wykonujących tego typu oznaczenia analityczne. Równocześnie z ogromnym zaangażowaniem, sumiennością i odpowiedzialnością realizowała działalność dydaktyczno – wychowawczą, zyskując wielkie uznanie studentów oraz współpracowników. W swoim dorobku ma liczne monografie, oryginalne rozprawy, doniesienia i komunikaty naukowe oraz opracowania niepublikowane. Będąc perfekcjonistką, dużo czasu poświęcała przygotowaniu ćwiczeń laboratoryjnych, audytoryjnych oraz egzekwowaniu wiadomości od studentów.
Pełniąc funkcję kierownika grupy studenckiej była niezwykle zaangażowana, troszcząc się o ważne sprawy wychowawcze i bytowe studentów. Wspierała swoich podopiecznych nie tylko w sprawnej realizacji toku studiów, a często również w trudnych sytuacjach życiowych. W szczególnych sytuacjach użyczała im nawet noclegu w swoim domu, wraz z wyżywieniem. Wielu z nich bezpośrednio doświadczyło wyjątkowej życzliwości dr Ireny Rapczyńskiej, co miało wpływ na wyniki w nauce oraz sprawne ukończenie studiów. Niesienie bezinteresownej pomocy i rady, nie z żadnych innych względów, lecz z potrzeby serca i rozumu oraz doświadczenia pedagogicznego, bez wątpienia zaowocowało w ich codziennym życiu. Dlatego też wielu absolwentów utrzymywało z Nią bezpośrednie i telefoniczne kontakty przez długi czas po zakończeniu studiów.
Irena i Tadeusz (zmarł w listopadzie 2020 r.) byli bardzo pogodni i gościnni, co wpływało na umacnianie i rozwój przyjacielskich związków i kontaktów. Z różnych okazji, a także bez okazji, liczne grono przyjaciół i znajomych – ze studiów, z pracy oraz sąsiadów – spotykało się w ich domu. Irena znakomicie prowadziła dom i nawet podczas krótkiej wizyty nie pozwalała wyjść bez poczęstunku oraz miłych wspomnień, które pozostawały po tych sympatycznych spotkaniach.
Razem z mężem bardzo dbali o edukację córek, które uzyskały wyższe wykształcenie. Starsza (Grażyna) ukończyła studia uniwersyteckie, a młodsza (Małgorzata) studia medyczne. Obie ułożyły sobie życie poza Olsztynem, jedna w kraju druga za granicą. Irena doczekała się trzech wnuków, z którymi mimo dzielących ich odległości miała znakomity kontakt. Szczególnie dwaj młodsi często przyjeżdżali do dziadków (na wakacje, święta lub ferie). Gdy podrośli Tadeusz zabierał ich na ryby.
Po przejściu na emeryturę (w 1991r.) Irena utrzymywała ścisły kontakt z pracownikami Katedry. Nigdy nie zapomniała o imieninach i ważnych wydarzeniach w ich życiu prywatnym i zawodowym. Jak zwykle życzliwa, pełna optymizmu i uśmiechnięta, przybywała z bukietem kwiatów.
Wraz z kolegami ze studiów współorganizowała zjazdy koleżeńskie swojego rocznika. A jest to rocznik wyjątkowy, który systematycznie, od 1959 roku, co 5 lat organizuje zjazdy, na których spotykają się z aktualnymi władzami swojego Wydziału i Uczelni, śledząc dynamiczny ich rozwój.
Z wiekiem zaczęła podupadać na zdrowiu, jednak jak zwykle unikała rozmów na ten temat. Trzeba było wykazać się dużą cierpliwością by uzyskać jakieś informacje o jej zdrowiu i samopoczuciu. Zmarła nagle, na zawał serca (w październiku 2021r.). Z naszego grona odeszła Osoba zasłużona, serdeczna, koleżeńska i niezwykle empatyczna, która w historii Katedry Żywienia Zwierząt i Paszoznawstwa, jak również w każdym z nas, pozostawiła swoją cząstkę. Przywiązanie do życia i do ludzi dr Ireny Rapczyńskiej, poprzez Jej związki z licznym gronem przyjaciół i współpracowników oraz studentów, budzi w nas szczególny oddźwięk uczuciowy. Na zawsze pozostanie w naszej wdzięcznej pamięci.
Marianna Flis i Dariusz Minakowski
