Zdzisław Ciećko urodził się 9 lutego 1942 roku w rolniczej rodzinie w Pawłowie leżącym między Wiślicą a Buskiem-Zdrojem w obecnym województwie świętokrzyskim. Ojciec technik rolnik prowadził niewielkie gospodarstwo i był gminnym agronomem. Zdzisław Ciećko jest absolwentem Technikum Rolniczego w Chrobrzu koło Pińczowa w woj. świętokrzyskim. W 1966 roku ukończył studia na Wydziale Rolniczym Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie, a następnie odbył roczny staż pracy w Gospodarstwie Pomocniczym Technikum Rolniczego w Reszlu. Po stażu wrócił do macierzystej uczelni, do tworzonej przez ówczesnego doc. dr hab. Teofila Mazura Katedry Przyrodniczych Podstaw Urządzeń Rolnych na Wydziale Geodezji i Urządzeń Rolnych. Pracę zaczął na etacie asystenta naukowo-dydaktycznego.
Praca naukowa i dydaktyczna
Pracę naukową wykonywał pod kierunkiem prof. dr hab. Teofila Mazura. Stopień doktora nauk rolniczych w zakresie agronomii nadała mu Rada Wydziału Rolniczego w roku 1971 na podstawie rozprawy „Wpływ nawożenia mineralnego o różnym stosunku N: P: K na plon i jakość ziemniaków odmiany Bem”, a stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych, również w zakresie agronomii, uzyskał w roku 1978 na bazie rozprawy „Wpływ zróżnicowanego nawożenia na wysokość plonów, zawartość makroskładników i aminokwasów w bulwach ziemniaków”. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1986 roku, a stanowisko profesora zwyczajnego w 1996 roku. Profesorem tytularnym został w wieku 44 lat. Można powiedzieć, że jego rozwój naukowy miał przebieg normalny, co niewątpliwie zawdzięcza świetnej organizacji pracy i zaangażowaniu w badania katedry, którą kierował profesor Teofil Mazur.
Profesor Zdzisław Ciećko jako asystent, adiunkt, docent, profesor, kierownik katedry, prodziekan i dziekan wytworzył wokół siebie przestrzeń przyzwoitości. Żadnemu studentowi nie zrobił krzywdy. Każdemu chętnie pomagał. Nie używał wielkich słów, żeby powiedzieć o sprawach wielkich, głębokich i ważnych. Tak dobierał argumenty, aby dyskutanci, obstając przy swoich racjach, nie tracili godności. Dopuszczał myśl, że być może nie ma racji, bo jak ludzie – mawiają – „nie jesteśmy doskonali i popełniamy błędy”. Nie szkodził, nie intrygował, nie sugerował decyzji młodszym i niemającym określonej wiedzy, nie spłaszczał cudzego ego i zapewniał psychiczny komfort wykonującym określone zadania. Nie mylił podstawowych obowiązków studenta i pracownika ze społecznym działaniem. Nie manipulował nieświadomymi. Do cudzych pomysłów nie przystawiał własnego szablonu ani pieczątki. Przestrzegał przed wprowadzaniem własnych zasad tam, gdzie obowiązują inne. Nie może bowiem istnieć związek zorganizowany na dwa odmienne sposoby. Wszystkie problemy trzeba rozwiązywać po kolei i z rozwagą. Przed podjęciem każdej decyzji należy w zespole dokładnie przeanalizować wszelkie jej uwarunkowania. Był (jest) dowcipny i miał specyficzne poczucie humoru. Z ironią patrzył na tych, którzy się nadymali i zachwycali się wyłącznie brzmieniem własnego głosu.
Jednostka, w której pracował Zdzisław Ciećko najpierw znajdowała się w strukturach Wydziału Geodezji i Urządzeń Rolnych, a następnie została przeniesiona na Wydział Rolniczy ( obecnie Katedra Chemii Środowiska na Wydziale Kształtowania Środowiska i Rolnictwa).
Dorobek
Dorobek naukowy profesora Zdzisława Ciećko obejmuje 181 oryginalnych prac twórczych z zakresu agronomii oraz kształtowania i ochrony środowiska. Jest także współautorem 8 książek i skryptów. Jego prace dotyczą optymalizacji nawożenia roślin uprawnych ze szczególnym uwzględnieniem kształtowania jakości płodów. Ponadto znaczna część jego prac dotyczy rozpracowania oddziaływania wybranych zanieczyszczeń gleby, w tym głównie pierwiastków śladowych – Cd, As, Hg i F na plonowanie i skład chemiczny roślin. Celem tych badań było również wskazanie możliwości neutralizacji rozpatrywanych zanieczyszczeń.
Profesor Zdzisław Ciećko wypromował 239 magistrów i inżynierów oraz 18 doktorów, z których 3 należy do grona samodzielnych pracowników UWM w Olsztynie.
Działalność organizacyjna
Profesor Zdzisław Ciećko może się poszczycić także liczącymi się osiągnięciami organizacyjnymi. Wśród nich należy wymienić następujące funkcje: pełnomocnika rektora ds. współpracy Akademii Rolniczo- Technicznej w Olsztynie z województwem ostrołęckim (1983 – 1987); prodziekana Wydziału Rolniczego ART (1984 – 1987); dziekana Wydziału Rolniczego ART (1987 – 1990); kierownika Katedry Chemii Środowiska w Uniwersytecie Warmińsko – Mazurskim (1999 – 2009); dziekana Wydziału Ochrony Środowiska z późniejszą zmianą na Wydział Nauk Przyrodniczych we Wszechnicy Mazurskiej w Olecku (1997 – 2007).
Praca Społeczna
Pracę społeczną opierał głównie na działalności w Związku Młodzieży Wiejskiej. Z perspektywy czasu wspomina ją następująco:
- Do Związku Młodzieży Wiejskiej wstąpiłem w 1959 roku, będąc w czwartej klasie Technikum Rolniczego w Chrobrzu, obecne województwo świętokrzyskie. W trakcie studiów, tj. od roku 1961 do 1966 nadal czynnie uczestniczyłem w działalności ZMW. Na IV i V roku studiów powierzono mi nawet funkcję wiceprzewodniczącego Zarządu Uczelnianego ZMW. Do dziś bardzo mile wspominam aktywną działalność Zarządu Uczelnianego ZMW, którym to bardzo dobrze kierował ówczesny przewodniczący ZU Bolesław Pilarek. Członkami Prezydium tego Zarządu byli także: Florian Klukowski – wiceprzewodniczący, Eugeniusz Sobczak-wiceprzewodniczący, Stefan Florek – sekretarz, Zdzisław Hałaczkiewicz, jako skarbnik i Alicja Rudzińska, jako członek. Przewodniczącym Uczelnianej Komisji Rewizyjnej ZMW był wówczas Leszek Rogalski.
Głównym zadaniem naszej działalności był kontakt z młodzieżą wiejską, której proponowaliśmy kontynuację nauki na olsztyńskiej uczelni. Stąd organizowaliśmy wyjazdy do szkół średnich. Dla kandydatów na studia organizowaliśmy stacjonarne kursy przygotowawcze do egzaminów wstępnych. Poza tym nasza działalność obejmowała również inne formy pomocy, np. związane z adaptacją do warunków akademickich, dotyczyło to szczególnie studentów I roku studiów. Ponadto nasza działalność byłą ukierunkowana na organizowanie szeregu imprez kulturalnych. Jako młody pracownik uczelni podtrzymywałem więzi ze Związkiem Młodzieży Wiejskiej. Należałem do Koła Młodych Pracowników ZMW oraz pełniłem funkcję opiekuna związku na Wydziale Geodezji. Wówczas ton studenckiej organizacji ZMW nadawali studenci – Stanisław Ciostek i Waldemar Olszewski.
Profesor dr hab. Zdzisław Ciećko działał także w licznych gremiach opiniotwórczych, między innymi w komitetach naukowych PAN . Przez ostatnie 12 lat angażował się w działalność Komitetu Gleboznawstwa i Chemii Rolnej oraz był członkiem Rady Naukowej IMUZ w Falentach (2007 – 2008). Jest aktywnym członkiem Stowarzyszenia Absolwentów UWM, od 4 lat przewodniczy Radzie Fundacji im. M. Oczapowskiego, a od 2 jest prezesem Zarządu Klubu Sympatyków Ziemi Świętokrzyskiej przy Stowarzyszeniu Absolwentów Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego w Olsztynie.
Odznaczenia
Prof. dr hab. Zdzisław Ciećko został uhonorowany następującymi odznaczeniami: Złotą Odznaką Honorową „Zasłużonym dla Warmii i Mazur” – 1972; Srebrnym Krzyżem Zasługi – 1975; Odznaką Zasłużony Pracownik Rolnictwa – 1998; Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski – 1987; Medalem Komisji Edukacji Narodowej – 2010. Ostatnio, w roku 2017 otrzymał „Odznaczenie za Zasługi dla ZMW”.
Bolesław Pilarek
