Recenzja tomiku wierszy
„Z ogródka niby mało ważnych spraw” autorstwa Tadeusza Rawy 

To tytuł tomiku wierszy Tadeusza Rawy. Autor do 2017 roku pracował na Wydziale Nauk Technicznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie na stanowisku profesora zwyczajnego, obecnie na emeryturze.

Tomik w małym formacie (A6) ukazał się w 2020 roku. Wydany został przez Wydawnictwo UWM w Olsztynie. Na 55 stronach znalazło się 66 krótkich, jednozwrotkowych, czterowersowych wierszy uzupełnionych 16 obrazami Autora wykonanymi w technice olejnej.

Prezentowane wiersze stanowią skondensowaną formę refleksji Autora skupioną na emocjonalnej i moralnej sferze życia człowieka. Dotyczą one głównie spraw istnienia, przemijania, stosunku do siebie i do innych. Mówią czym jest nasze życie, jakie mamy w nim zadania i czym jest ludzkie szczęście. Autor zwraca też uwagę na nasze życiowe błędy, ułomności i słabości jakie dotykają każdego z nas.

Okładkę wzbogaca 6 miniatur kwiatowych i autoportret. W tomiku znajduje się ponadto 8 portretowych obrazów rodziny autora, 6 pejzaży i 2 kompozycje kwiatowe.

Dopełnienie przedstawionego wyżej obrazu twórczości Tadeusza Rawy stanowią trzy wybrane wiersze:

Uwierz w siebie

Uwierz w siebie, nie bądź dziwny.

Ruszże głową, bądź aktywny.

Masz problemy? Któż ich nie ma!

Mają więcej, więc się nie maż!

2013

Lepiej nie czekać

Czekać na szczęście to wielka złuda,

Bo może nie przyjść, się nie pojawić.

Lepiej poszukać go wokół siebie;

Czekanie na nie innym zostawić.

2017

Upajać się pracą

Praca nie boli, gdy się ją lubi.

Gdy się ją kocha – pasją się staje;

Radością twórczą wówczas upaja,

Słodkie owoce, co i rusz, wydaje.

2020

To co, w moim odczuciu, jest ważne i istotne w prezentowanej twórczości Profesora to trafność spostrzeżeń i umiejętność dostrzeżenia tego, czego sami nie dostrzegamy w naszym zabieganym życiu, gdy każdego dnia zajmujemy się rozwiązywaniem dziesiątek, najczęściej prozaicznych spraw. Tę celność spostrzeżeń Autor niewątpliwie wypracował zajmując się przez 45 lat pracą naukową, w której nie tylko precyzyjnie operował słowem, ale z pełnym obiektywizmem opisywał obserwowane zjawiska. Ma to swoje odniesienie w twórczości literackiej, co widać w przedstawionych tu wierszach, w których Autor jednoznacznie, bez niedomówień i bez szczególnej gry słów, wypowiada się na temat naszych codziennych spraw. To co jest szczególne w twórczości Profesora, to lekkość i łatwość z jaką przedstawia różne aspekty naszego życia.

Piotr Markowski