W powojennej przeszłości w Polsce w latach 1956-1976 funkcjonowała w życiu publicznym Polski organizacja młodzieżowa o nazwie Związek Młodzieży Wiejskiej. Miejscem jej działalności była szeroko pojęta wieś polska- ta indywidualna i uspołeczniona – a także instytucje obsługi wsi i rolnictwa oraz szkoły wyższe i średnie kształcące kadry dla potrzeb wsi i rolnictwa, ale nie tylko. Mimo że obecnie rządzący, wszystko co było, chcą odesłać do lamusa historii i w zapomnienie to trzeba podkreślić, że organizacja ta w okresie swojego działania liczyła ok. miliona członków i wniosła duży wkład w szerzenie oświaty i kultury w środowiskach wiejskich a także w rozwój postępu na wsiach i w rolnictwie.
W naszym regionie przyczyniła się także w znacznym stopniu do integracji kulturowej młodzieży przybyłej na te ziemie wraz z rodzicami z różnych stron kraju i spoza jego przedwojennych granic w wyniku powojennych politycznych rozstrzygnięć. Sytuacja nie była łatwa, ale młodzież kształciła się i podejmowała wiele cennych inicjatyw ułatwiających i uprzyjemniających życie w swoich środowiskach. Aktywni działacze i członkowie Związku awansowali w życiu publicznym. Obejmowali funkcje w instytucjach administracyjno-gospodarczych i organizacjach społecznych przyczyniając się walnie do kształtowania nowoczesnego oblicza swoich środowisk.
W 1976 roku organizacja przestała istnieć pod swoją nazwą, integrując się z innymi w ZSMP. Po roku 1980 ZMW zaczął się odradzać, ale już nie tak masowo. Organizacja funkcjonuje aktualnie w nieco innym charakterze dostosowanym do obecnych warunków. Przed ponad 20 laty olsztyńscy działacze dawnego ZMW, na nieformalnym przyjacielskim spotkaniu, postanowili powołać Komitet Organizacyjny Spotkań Koleżeńskich. W jego skład weszli jako członkowie; Wanda Zrajkowska, Irena Olszak, Andrzej Nowak, Wojciech Wacewicz, Bolesław Pilarek i niżej podpisany Leon Szeląg jako przewodniczący. Przyjęliśmy, że będziemy starali się organizować spotkania w różnych miejscach województwa z pomocą lokalnych działaczy z danego powiatu, którzy chcieli pełnić rolę gospodarzy. W ten sposób udało nam się – w latach 1986-2019 – zorganizować 20 dwudniowych spotkań – każde z udziałem kilkudziesięciu osób /40-70 / i z różnymi atrakcjami /zwiedzanie ciekawych obiektów, wycieczki, przejażdżki po jeziorach oraz zabawy taneczne/. Spotykaliśmy się w Olsztynie, Ostródzie, Tomaszkowie, Malinowie k/Działdowa, Kownatkach k/Nidzicy, Wójtowie /2 razy/ i w Zalesiu k/Barczewa, w Rybakach, w Rukławkach i w Bęsi k/ Biskupca, Wilimowie k/Olsztyna /2 razy/, Trękusku /2 razy/, Waszecie – Perkozie k/Olsztynka, Świętej Lipce, Węgorzewie oraz w 2-krotnie w Iławie.
Najcenniejsze były spotkania i rozmowy przypominające różne ciekawe przeżycia i wspomnienia oraz zapamiętane zdarzenia. Przyjeżdżali uczestnicy z powiatów i gmin województwa olsztyńskiego, ale także z Białegostoku, Warszawy, Torunia, Włocławka, Elbląga, Ciechanowa i innych miejscowości. Wśród uczestników były osoby z różnym doświadczeniem społeczno- zawodowym – parlamentarzyści, ministrowie, włodarze powiatów i gmin, samorządowcy, rolnicy, nauczyciele, pracownicy naukowi naszego uniwersytetu i przedsiębiorcy.
Ostatnie spotkanie odbyliśmy 29/30 czerwca b.r. w Iławie gdzie współorganizatorem byli członkowie bardzo aktywnego lokalnie Stowarzyszenia Pokolenia. Uczestniczyło w nim 68 osób. Po przejażdżce stateczkiem „Iławia” wokół największej na Jezioraku wyspy Wieka Żuława złożyliśmy kwiaty pod tablicą upamiętniającą 100 – lecie odzyskania niepodległości z odśpiewaniem Mazurka Dąbrowskiego, zrobiliśmy wspólne zdjęcie a następnie skonsumowaliśmy uroczystą kolację połączoną z zabawą przy muzyce.
Iławskim i nowomiejskim byłym działaczom ZMW wręczyłem odznaczenia przyznane przez Zarząd Krajowy ZMW. Odznaczenie im. Ignacego Solarza otrzymali.: Lech Żendarski, Józef Korzeniewski i Stefan Opaliński a Honorowe Odznaki za zasługi dla ZMW otrzymali.:Helena Ornaf, Edmund Babski, Adam Wiśniewski, Hanna Pyrowska, Halina Listkowska i Stanisław Szczypski. Wyróżnienia organizacyjne wręczaliśmy także na innych wcześniejszych spotkaniach. Jak zwykle atmosfera spotkania była niezwykle sympatyczna. Mimo słusznego wieku i różnej kondycji fizycznej ci, co mogli świetnie się bawili a ci, co nie mogli toczyli długie rozmowy przy stole lub na restauracyjnym tarasie, gdyż pogoda nie zawiodła.
Niestety był też moment spotkania, który nie wszystkim się spodobał. Wziąwszy pod uwagę fakt, że uczestnicy naszych spotkań są już wiekowo zaawansowani, coraz mniej sprawni fizycznie, wielu chciałoby jeszcze się spotykać, ale dojazdy stają się coraz trudniejsze i co roku ktoś odchodzi z tego padołu. W tej obiektywnej sytuacji zmuszony byłem ogłosić, że 20-dzieste iławskie spotkanie było ostatnim w dotychczasowej formule. Tą drogą pragnę podziękować wszystkim członkom Komitetu Organizacyjnego za współpracę i wieloletnie zaangażowanie w organizację dotychczasowych spotkań. Dziękuję Koleżankom i Kolegom z powiatów, którzy nie szczędzili czasu, trudu a niekiedy i kosztów, aby ich spotkania były dobrze zapamiętane. Wszystkim uczestnikom spotkań życzę nade wszystko dużo zdrowia oraz długich i miłych wspomnień z razem przeżytych chwil. Nie zamykam możliwości spotkań w mniejszych gronach, o ile będą takie inicjatywy. Na wszelki wypadek Komitet Organizacyjny nie uległ rozwiązaniu.
Leon Szeląg
Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego
