Wspomnienie o byłym dyrektorze ZSR w Białej Piskiej Janie Nowakowskim

3 stycznia 2018 roku w wieku 91 lat zmarł Jan Nowakowski, były dyrektor Zespołu Szkół Rolniczych w Białej Piskiej. To jeden z nielicznych już dziś pionierów oświaty rolniczej na Warmii i Mazurach.

Urodził się 8 marca 1927 roku w wielodzietnej rodzinie chłopskiej, we wsi Polik w gminie Rościszewo w powiecie sierpeckim. Patriotyczna atmosfera rodzinnego domu, etos chłopskiej pracowitości i rzetelności, poczucie niesprawiedliwości społecznej na polskiej wsi w II RP, a także dramatyczne przeżycia czasu wojny i okupacji odcisnęły swoje piętno na jego osobowości i ukształtowały system wartości, którym kierował się w swoim życiu.

W 1949 roku, podejmując prace nauczycielską w przysposobieniu rolniczo- wojskowym w Reszlu, związał się z oświatą rolniczą ma Warmii i Mazurach. W 1950 roku został zatrudniony w Szkole Praktyków Specjalistów w Białej Pilskiej. Na bazie tej szkoły w 1951 roku powstało Technikum Rolnicze, którym od 1953 r. do 1990 r. kierował Jan Nowakowski. Przez 37 lat pracy na tym stanowisku zbudował duży, liczący się w kraju Zespół Szkół Rolniczych. Pod jego kierownictwem solidne wykształcenie rolnicze i z mechanizacji rolnictwa na poziomie średnim i zasadniczym zdobyło kilka tysięcy chłopców i dziewcząt z Mazur, Kurpiowszczyzny i Podlasia.

Jan Nowakowski wniósł znaczący wkład w awans wiejskiej młodzieży, jaki się dokonał w Polsce w latach 1945-1990. Dzięki ludziom takim jak Jan Nowakowski, pierwszy raz w polskiej historii młodzi mieszkańcy polskiej wsi zdobywali szansę awansu społecznego, mogli decydować o swojej zawodowej przyszłości i aktywnie uczestniczyć w niezwykłym skoku cywilizacyjnym, jaki nastąpił w tamtych latach w naszym kraju.

Pracę tę krótko, w prostych słowach, charakteryzuje obecny dyrektor tej szkoły Dariusz Charubin, pisząc: „Jan Nowakowski włożył wiele starań w tworzenie szkoły; wreszcie, gdy powstała, borykał się z trudnymi warunkami lokalowymi. Walczył o ich poprawę, dbał o porządek i dyscyplinę, starał się zapewnić młodzieży różne formy działalnością kulturalnej. Dzięki konsekwencji w postępowaniu i trosce o szkołę, przezwyciężył trudności, pozyskał zaufanie i szacunek młodzieży, nauczycieli i miejscowego społeczeństwa. Odznaczał się wysokimi zdolnościami organizacyjnymi, inicjatywą i umiejętnością gospodarowania majątkiem szkoły. Zdolności i zmysł organizacyjny wykorzystywał do zaopatrzenia szkoły w pomoce naukowe, budowę domów mieszkalnych dla nauczycieli. Pod jego kierownictwem nastąpił rozwój małej szkoły w duży zespół szkół, a gospodarstwo szkolne z 50 hektarowego przekształciło się w liczące w roku 1967 w ponad 500 hektarowe. Gospodarstwu szkolnemu poświęcał szczególnie dużo czasu, dzięki czemu osiągało ono wysokie wyniki w produkcji roślinnej i zwierzęcej. Życiorys Jana Nowakowskiego jest bogatą kroniką dokonań. Dzięki jego zaangażowaniu i staraniom wybudowano szereg obiektów: sala gimnastyczna, internat, stadion.”

Jego sukcesy inwestycyjne inspirowały do podobnych działań inne szkoły w województwie olsztyńskim, a w latach 1975 -1990 również w byłym województwie suwalskim. Był też zaangażowanym działaczem społecznym, a działalność ta ułatwiała mu starania o rozwój i wzbogacanie szkoły.

Jan Nowakowski pełnił funkcję przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Suwałkach, a po transformacji ustrojowej przewodniczącego rady miasta i gminy w Białej Pilskiej. Wśród licznych odznaczeń, jakie otrzymał Jan Nowakowski jest m.in. Krzyż Oficerski i Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Zasłużony Nauczyciel PRL, Zasłużony Pracownik Rolnictwa, Złota Honorowa Odznaka ZWM i wiele innych.

Dla nas, jego młodszych kolegów, był wzorem stałej dbałości o rozwój szkoły, poziom pracy i życia młodzieży i pracowników, ale także koleżeńskiej życzliwości i przyjaznego traktowania wszystkich ludzi.

 

Byli dyrektorzy zespołów  szkół rolniczych na Warmii i Mazurach

Michał Bukowski   -Smolajny

Jerzy Paukszto  – Reszel

Apolinary Zapisek – Lidzbark Warmiński

Komentarze nie są dozwolone.