Podczas tegorocznego Święta absolwentów Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego w Olsztynie prof. zw. dr hab. Teofil Mazur, doktor honoris causa multi, pierwszy rektor WSR spośród absolwentów macierzystej uczelni został uhonorowany statuetką „Dębowy Wieniec” i specjalnym Aktem Uznania. Jest to doskonała okazja do przypomnienia dokonań tego znanego olsztyńskiego naukowca.
Prof. zw. dr hab. Teofil Mazur doktor honoris causa multi jest od początku związany z olsztyńską Alma Mater. Tu studiował i prowadził badania naukowe, kształcił studentów i kadrę naukową, zarządzał uczelnią i współpracował z różnymi jednostkami badawczymi krajowymi i zagranicznymi. Profesor należy do grona wybitnych uczonych, reprezentuje dyscypliny: – technika rolnicza i agronomia. Jego specjalnościami są: kształtowanie środowiska, ochrona środowiska oraz przyrodnicze i ekologiczne skutki nawożenia.
Prof. zw. dr hab. Teofil MAZUR urodził się 21 grudnia 1927 roku w Chlinie, gm. Żarnowiec n/Pilicą, w rodzinie chłopskiej Franciszki i Józefa Mazurów. Po ukończeniu Państwowego Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych w Zawierciu, podjął studia w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie.
Do Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie przybył, jako student w 1950 roku wraz z kadrą i studentami Wyższej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie. Od początku studiów w Olsztynie jednocześnie pracował, jako młodszy asystent w Katedrze Chemii Ogólnej, a następnie w Katedrze Chemii Rolnej. W 1953 roku uzyskał tytuł zawodowy inżyniera rolnictwa, a w 1954 roku dyplom magistra. W roku 1960 (mając 33 lata) doktoryzował się, a w 1965 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk rolniczych. W wieku 45 lat został profesorem nadzwyczajnym, a mając 52 lata otrzymał nominację na profesora zwyczajnego.
W okresie studiów był aktywnym członkiem Akademickiego Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici”, a po obronie doktoratu przez wiele lat był opiekunem Związku Młodzieży Wiejskiej w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie.
Dorobek prof. zw. dr. hab. Teofila Mazura stanowią: ponad 400 oryginalnych prac naukowych, ok. 50 artykułów popularno- naukowych. Był współautorem 13 książek akademickich, jedna została wydana w Nowym Jorku, a druga w Moskwie. Zainteresowania naukowe profesora dotyczyły: – badań nad przemianami azotu w różnych jednostkach typologicznych agronomicznych gleb, badań nad oceną i wartością nawozów organicznych, współdziałania nawozów organicznych i mineralnych w kształtowaniu wysokości i jakości plonów roślin, optymalizacji nawożenia roślin, ekologicznych skutków nawożenia i gospodarki odpadami, szczególnie w aspekcie przetwarzania na komposty. Profesor Teofil Mazur wniósł wielki wkład w pracę organizacyjną i kształceniu kadr. Był promotorem 229 prac magisterskich i 26 prac doktorskich, z których 16 zostało wyróżnionych nagrodami. Opracował ponad 400 recenzji prac naukowych, 60 recenzji rozpraw habilitacyjnych i dorobku naukowego, 52 recenzje prac doktorskich. Przygotował 55 opinii na tytuł profesora i 19 wniosków na stanowisko profesora.
Na szczególne podkreślenie zasługuje udział prof. zw. dr. hab. Teofila w organizacji zespołów badawczych o zasięgu regionalnym, krajowym i międzynarodowym. Był inicjatorem rozwoju w Polsce i w byłych krajach RWPG badań nad wpływem nawożenia na jakość plonów. Legitymuje się wybitnie znaczącym dorobkiem naukowym w tej tematyce. Był koordynatorem międzynarodowych badań pt.: „Fizjologiczne podstawy żywienia roślin pastewnych” oraz” „Agrochemiczne podstawy formowania wysokich plonów roślin pastewnych i regulacji jakości produkcji”. Sprawował opiekę nad kadrą naukową z ośrodków krajowych i zagranicznych, odbywających staże w Katedrze przez Niego kierowanej.
Był inicjatorem i organizatorem wielu sympozjów i konferencji naukowych o zasięgu krajowym i międzynarodowym. Zainicjował i zorganizował 3 „szkoły letnie” dla młodej kadry naukowej z zakresu gleboznawstwa i chemii rolnej. Dzięki olsztyńskim spotkaniom młodzi nauczyciele akademiccy mogli wymienić poglądy na tematy naukowe, dydaktyczne i wdrożeniowe realizowane w poszczególnych ośrodkach w kraju i poza jego granicami.
Współpracował z wieloma ośrodkami naukowymi w kraju i poza jego granicami. Swoją bogatą wiedzą uczonego i doświadczeniem dydaktycznym wspiera inne uczelnie, co zaowocowało wyróżnieniem go tytułem doktora honoris causa kilku uczelni.
Do chlubnych i zaszczytnych tradycji ośrodków akademickich należy wyróżnianie wybitnych uczonych lub innych nieprzeciętnych osób najwyższą godnością akademicką- tytułem doktora honoris causa. Prof. zw. dr. hab. Teofilowi Mazurowi tę najwyższą godność akademicką nadały senaty pięciu polskich uczelni rolniczych, tj.: Akademii Rolniczej w Szczecinie, Akademii Rolniczej w Lublinie, Akademii Rolniczej w Krakowie, Akademii Rolniczej we Wrocławiu i Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie.
Uczestniczyłem we wszystkich uroczystościach wraz z licznym gronem profesorów z różnych ośrodków naukowych. W laudacjach wygłoszonych przez promotorów podkreślono znaczący dorobek naukowy, szkolenie kadry naukowej i współpracy z uczelnią promującą. Akty wyróżnienia najwyższą godnością akademicką profesor przyjmował z pokorą, dając wyraz temu w wystąpieniach połączonych z wykładem. Bardzo interesujące było formalne i merytoryczne naświetlenie aktualnych i przyszłościowych zagadnień naukowo-środowiskowych w globalnym ujęciu.
Profesor jest autorem stałych doświadczeń nawozowych założonych w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Wyniki tych doświadczeń mają dużą wartość praktyczną i poznawczą oraz są wykorzystywane w pracach na stopnie naukowe. Opracowane przez prof. T. Mazura metody bilansowania glebowej substancji organicznej mają szczególne znaczenie w ocenie systemów rolnictwa. Wyznaczył współczynniki reprodukcji próchnicy glebowej w wyniku stosowania nawozów organicznych i naturalnych. Dokonał oceny gospodarki azotem w środowisku glebowym, co ma duże znaczenie ekologiczno-produkcyjne.
W macierzystej uczelni prof. zw. dr hab. Teofil Mazur pełnił między innymi następujące funkcje: – prodziekana Wydziału Geodezji i Urządzeń Rolnych, przez dwie kadencje prorektora i dwie kadencje rektora ówczesnej Akademii Rolniczo – Technicznej. Od podstaw zorganizował obecną Katedrę Chemii Środowiska oraz opracował programy kształcenia z przedmiotów: zanieczyszczenia rolnicze oraz ochrona środowiska i ekologiczne uwarunkowania nawożenia. Przez 48 lat prowadził zajęcia dydaktyczne.
Prof. zw. dr hab. Teofil Mazur był wyjątkowo zaangażowany w działalność poza macierzystą uczelnią. Przez ponad 20 lat był członkiem Prezydium, a przez 3 kadencje wiceprzewodniczącym i przewodniczącym Komitetu Gleboznawstwa i Chemii Rolnej PAN, wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej, członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego oraz członkiem wielu międzynarodowych i krajowych towarzystw naukowych. Był członkiem rad naukowych i naukowo – technicznych przy ministrach edukacji narodowej oraz rolnictwa i rozwoju wsi, a także Instytutu Nawożenia i Gleboznawstwa, Instytutu Ziemniaka i wielu innych instytucji. W latach 1994- 2003 był członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu i Stopni Naukowych.
Za wybitny wkład w rozwój nauk rolniczych został odznaczony przez Polską Akademię Nauk Medalem imienia Michała Oczapowskiego. Ponadto został wyróżniony 6 medalami uczelni wyższych krajowych i 3 zagranicznych oraz 14 odznakami resortowymi i regionalnymi.
Profesor został także uhonorowany nagrodami Ministra Edukacji Narodowej, Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz Ministra Środowiska i Zasobów naturalnych.
Profesor Teofil Mazur jest rekordzistą wśród uczonych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie zarówno w ilości wypromowanych doktorów, jaki i otrzymanych tytułów doktora honoris causa.
Jest honorowym członkiem: Komitetu Gleboznawstwa i Chemii Rolnej PAN, Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej, Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego, Stowarzyszenia Absolwentów Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie oraz Macierzy Ziemi Cieszyńskiej.
Panie Profesorze, te osobiste wyróżnienia dystynkcji – honoris causa multi są również symbolicznym uznaniem macierzystej uczelni, ART – UWM. Panie Profesorze serdecznie gratuluję dotychczasowych osiągnięć, życzę dużo zdrowia i przesyłam wiersz Ludwika Jerzego Kerna z cyklu :”Imiona nadwiślańskie”.
Bolesław Pilarek
Prof. zw. dr hab. Teofil Mazur, doktor honoris causa multi otrzymuje statuetkę ”
„Dębowy Wieniec” i specjalny Akt Uznania z rąk Bolesława Pilarka, I zastępcy prezesa Zarządu Stowarzyszenia Absolwentów UWM. Na zdjęciu z lewej prof. dr hab. Krzysztof Młynarczyk, dziekan Wydziału Kształtowania Środowiska i Rolnictwa,a z prawej prof. dr hab. Janusz Guziur, dziekan byłego Wydziału Ochrony Środowiska i Rybactwa.
TEOFIL
Choćby wilka zrobił z siebie,
Lwa,
Tygrysa,
Krokodyla,
Nie ma w gruncie rzeczy poczciwszego nic od Teofila.
Nie za dumny,
Na nastroje,
Na jesienne zwłaszcza chwile,
Wręcz zastąpić się nie dadzą nikim innym, Teofile.
Jakiś walczyk,
Jakiś wojaż,
Jakaś miłość w dawnym stylu-
Łatwiej coś takiego przeżyć,
Gdy się jest przy Teofilu.
Ktoś zapyta teraz:
„ Ile panu za ten teofilizm zapłacili?”
Nic.
Bo jestem nieprzekupny.
A poza tym, czy ktoś widział grosz u Teofili?
