Jego życiowym celem był stały rozwój szkół rolniczych
25 września 2016 roku zmarł STANISŁAW MACHNIK – człowiek kierujący przez 31 lat (1956-1987) oświatą rolniczą na Warmii i Mazurach. W jego ostatniej drodze w kościele św. Józefa i na cmentarzu przy ul. Poprzecznej w Olsztynie oprócz najbliższej rodziny uczestniczyli licznie zgromadzeni jego byli współpracownicy, liczna grupa żyjących jeszcze byłych dyrektorów i nauczycieli szkół rolniczych z Warmii i Mazur. Warto odnotować, że w pogrzebie uczestniczył poczt sztandarowy ZSCKR z Dobrocina – szkoły, która także obecnie przywiązuje dużą wagę do tradycji i ludzkiej godności, czego niestety nie można powiedzieć o niektórych innych szkołach. W trakcie żałobnego nabożeństwa wszystkich uczestników tej smutnej uroczystości bardzo wzruszyły dwie pieśni żałobne: - „W mogile ciemnej śpij na wieki” i „Już opuściłeś tę łez dolinę” w pięknym wykonaniu pana Jerzego Paukszty.
Pan Jerzy Paukszto – wieloletni nauczyciel i dyrektor ZSR w Reszlu pożegnał zmarłego na cmentarzu. Zwięźle, bez zbędnego patosu przypomniał jego piękną, pracowitą drogę życiową.
Stanisław Machnik urodził się 31 maja 1929 r. w Racławicach, w gminie Biecz na Podkarpaciu. W roku 1949 rozpoczął studia na Wydziale Rolnym WSGW w Cieszynie, które ukończył w 1954 r. już po przeniesieniu uczelni do Olsztyna. Po studiach podjął pracę w Wydziale Rolnictwa i Leśnictwa ówczesnego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie. Jesienią 1956 powierzono mu kierowanie oświatą rolniczą w województwie olsztyńskim. Pod jego kierownictwem zbudowano od podstaw nowe obiekty szkolne (budynki szkolne, internaty, bloki mieszkalne dla pracowników szkół gospodarstw) w Giżycku, Gródkach, Kisielicach, Dobrocinie, Pieniężnie i Pasłęku. Zmodernizowano i rozbudowano obiekty szkolne w Białej Piskiej, Reszlu, Lidzbarku Warmińskim i Malinowie i Karolewie. W szkołach nastąpiło znaczące podniesienie poziomu nauczania teoretycznego i praktycznego. Dzięki temu znacznie więcej absolwentów podejmowało studia głównie w WSR i ART Olsztynie. Wielu z nich po studiach dołączyło do grona nauczycieli akademickich tej uczelni, a kilkunastu uzyskało tytuł profesora. W szkołach nastąpiło znaczne ożywienie pozalekcyjnej działalności kulturalnej i sportowej, a także pracy organizacji młodzieżowych ZMW, ZHP i LZS.
Na podkreślenie zasługuje to, że przez cały okres pracy zawodowej utrzymywał bliskie związki ze swoją macierzystą uczelnią. Zachęcał też szkoły, które nadzorował, do współpracy ze środowiskiem akademickim w Kortowie. Szkoły rolnicze i specjalistyczne pod jego nadzorem ukończyło około 35 000 absolwentów. Wpływ ich kompetencji na podniesienie poziomu rolnictwa i rozwój kultury rolnej w tym regionie jest widoczny także dziś.
Wśród wielu odznaczeń państwowych, resortowych i młodzieżowych, jakie otrzymał za swoją ofiarną pracę i działalność społeczną znajdują się: – Krzyż Kawalerski
Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Odznaczenie „Zasłużony Pracownik Rolnictwa” i wiele innych.
Stanisław Machnik był człowiekiem skromnym, a jednocześnie niezwykłym. Do każdego odnosił się z szacunkiem i zrozumieniem. Potrafił spokojnie i bezboleśnie rozwiązywać konflikty i zatargi, jakie się przecież zdarzają w każdym środowisku pracy i działalności. Troszczył się zawsze o warunki życia i pracy młodzieży i pracowników i dyrektorom, których pracę nadzorował, starał się przede wszystkim pomagać w rozwiązywaniu szkolnych problemów i pokonywaniu trudności. Kochał młodzież i cieszył się jej sukcesami.
W pamięci ludzi, którzy go znali i mieli szczęście z nim współpracować, pozostanie do końca naszych dni.
W imieniu byłych dyrektorów szkół rolniczych
Apolinary Zapisek
Rok 1979. Stanisław Machnik (drugi z prawej) w towarzystwie współpracowników otrzymuje Honorową Odznakę ART w Olsztynie.
