Zmarł Leszek Dorosz – współtwórca powojennej siatkówki w Lidzbarku Warmińskim i twórca potęgi siatkówki w AZS Olsztyn. Dzisiaj w poniedziałek (4.04.br.) o godz. 11 w Kościele Akademickim w Kortowie odbędzie się jego pożegnanie.
Leszek Dorosz urodził się 27.09.1932 r. w Białej Podlaskiej. W 1945 roku osiedlił się w Lidzbarku Warmińskim. W trakcie nauki w Liceum Ogólnokształcącym był jednym z założycieli klubu MKS „Sztubak”. Udzielał się jako zawodnik i trener drużyny siatkówki. Przejawiał duże predyspozycje organizacyjno szkoleniowe, o czym świadczą wyniki siatkarzy „Sztubaka”. Najpierw zespół wygrywał mistrzostwa miasta, a w 1951 r. dotarł do finału Szkolnych Klubów Sportowych województwa olsztyńskiego, gdzie w meczu finałowym uległ zespołowi „Świt” Kętrzyn, po zaciętej i wyrównanej walce. W tym samym roku dużym osiągnięciem było reprezentowanie województwa olsztyńskiego w zawodach strefowych w Sopocie, gdzie „Sztubak” dotarł do finału, zajmując 2. miejsce za reprezentacją Gdańska. Ten sukces zakwalifikował zespół Leszka Dorosza do II Ogólnopolskich Igrzysk Sportowych w Warszawie, w których uplasował się na IV miejscu. Sukces tym bardziej cenny, że drużyna „Sztubaka” składała się z uczniów jednego Liceum – Ogólnokształcącego w Lidzbarku Warmińskim, a pozostałe zespoły były reprezentacjami wojewódzkimi.
W 1951 r. Leszek po maturze podjął pracę w miejscowym Liceum Rolniczo- Łąkarskim jako nauczyciel w-f oraz …historii i geografii.
W tym samym roku Leszek założył klub „Ogniwo”, w którym grali byli zawodnicy Sztubaka. Praca Leszka przynosi sukcesy. „Ogniwo” pod jego kierownictwem zdobyło tytuł mistrza okręgu w „Zimowym Pucharze Polski”.
Lidzbark Warmiński w tym czasie był silnym ośrodkiem w tej dyscyplinie sportu. Pierwszy kontakt Leszka z AZS Olsztyn miał miejsce już w 1951 r. w Lidzbarku Warmińskim z okazji towarzyskiego meczu „Ogniwo” kontra AZS Olsztyn, w którym po zaciętym spotkaniu zwyciężyli studenci z Kortowa 2:0.
Późno, bo późno, ale w 2012 r. Leszek Dorosz otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Lidzbarka Warmińskiego za duży wkład pracy w rozwój i popularyzację piłki siatkowej w tym mieście.
Po ukończeniu służby wojskowej w Warszawie w charakterze radiotelegrafisty w sztabie generalnym, podjął studia na Wydziale Rybackim WSR w Olsztynie.
W trakcie studiów uprawiał siatkówkę u trenerów: Mariana Rozwadowskiego i Jerzego Długołęckiego. Po dyplomie zatrudnił się w Państwowym Gospodarstwie Rybackim w Pasymiu jako ichtiolog i kontynuował studia magisterskie. Następnie podjął pracę w Instytucie Rybactwa Śródlądowego i zaangażował się jako trener siatkówki w AZS Olsztyn. Już po 9 miesiącach pracy wprowadził w 1961 r. zespół kortowski do II ligi. To był bardzo trudny okres, bowiem Leszek godził pracę zawodową z trenowaniem zespołu. Konsekwentnie realizował nakreślony przez siebie plan awansu drużyny do I ligi, a następnie do mistrzostwa Polski.
Dzięki uporowi i niezrażaniu się trener Dorosz konsekwentnie tworzył podwaliny pod silny zespół. Pierwsze sukcesy, to zdobycie Pucharu Polski w latach 1970, 1971, 1972 a następnie trzykrotne mistrzostwo Polski w latach 1973, 1976, 1978.
Do tych sukcesów należy dodać zwycięstwa na arenie międzynarodowej: Puchar 17 Listopada (1973 Praga), turniej Europa (1974, 1975 Genk), turniej trawiasty (1973, 1974, 1975 St. Anthonius), klubowe wicemistrzostwo Europy w pucharze Zdobywców Pucharów (1978 Assen).
Do osiągnięć zespołu siatkarzy AZS kierowanego przez Leszka Dorosza należy dodać wiele zwycięstw z czołowymi drużynami w Europie, w szczególności dwukrotnie z CSKA Moskwa (1969 Olsztyn i w 1975 roku w Genk).
Leszek Dorosz był trenerem akademickiej reprezentacji Polski, z którą zdobył na Uniwersjadzie w Moskwie (1973) IV miejsce.
W swojej karierze wychował wielu reprezentantów Polski, uczestniczących i zdobywających medale w mistrzostwach Europy (5), świata (1 złoty) i na olimpiadach (2 złote).
Za swoją pracę otrzymał wiele nagród i wyróżnień: medal Komisji Edukacji Narodowej, najlepszy trener akademicki w Polsce (1978), laureat plebiscytu „Olsztynianin Roku 1978”.
Po 19 latach pracy z siatkarzami AZS Olsztyn, Leszek podejmuje w 1979 r. pracę w Jugosławii z zespołem Mladost Zagrzeb (1979-1983), z którym zdobywa najpierw Puchar Bałkanów (1980), a potem dwukrotnie mistrzostwo tego kraju (1981,1982).
W 1983 r. wraca do Polski i obejmuje stanowisko koordynatora sekcji siatkówki AZS Olsztyn. W l. 1986 i 1987 ponownie prowadzi zespół AZS Olsztyn.
Na zaproszenie Vojvodiny Nowy Sad Leszek ponownie wyjeżdża do Jugosławii i zdobywa dwukrotnie z tym zespołem mistrzostwo kraju (1988,1989) oraz 3. miejsce w Pucharze Europy. Na olimpiadzie w Atlancie w reprezentacji Jugosławii występowało 11 Jego wychowanków.
W latach 1989 – 1991 Leszek prowadził słoweński zespół „Pionier” Nove Mesto, awansując z nim z III ligi do II (1990) a następnie do pierwszej (1991).
Po powrocie do Olsztyna Leszek pracuje społecznie w sekcji piłki siatkowej AZS , służąc swoim wieloletnim doświadczeniem w dalszym rozwoju tej dyscypliny. Będąc na emeryturze Leszek Dorosz mieszkał w Olsztynie i żywo interesował się poczynaniami młodych siatkarzy AZS.
Leszek Dorosz zmarł 27 marca 2016.
Andrzej Grygołowicz
Pierwsze 3 zdjęcia są scanami z Archiwum AZS (dzięki A. Grygołowiczowi), kolejne 3 – pochodzą z archiwum prof. dr hab. J. Guziura.
Trening siatkarzy prowadzi L.Dorosz, bl. 30, 1961 (w tyle Mistrz – prof. W.Wawrzyczek)
Drużyna siatkarska AZS (1961); od lewej: 1.Leszek Dorosz, 2.Jan Gajewski – kapitan, 7 – Lech Biegaj, 10 – Zbigniew Karnicki.
FETA I ligi u Mistrza 1965
inż.Leszek Dorosz i prof. Janusz Guziur – koledzy rybacy (dom, 2014)
Leszek Dorosz (dom 2014)
Leszek Dorosz z A. Grygołowiczem i archiwalnym kożuchem Leszka (dom 2014)
