Klub Regionalny „Kresowiacy”
Stowarzyszenia Absolwentów UWM
zaprasza
w środę: 10.06.15r o godz. 15:00
na spotkanie
z
XXVII- laureatem nagrody
im. Biskupa Ignacego Krasickiego
Prof. Mieczysławem Jackiewiczem
historykiem, dyplomatą,
publicystą, tłumaczem
Temat spotkania
„Piłsudski prywatnie”
Miejsce spotkania
Klub Pracowników UWM
„Baccalarium”
ul. Prawocheńskiego 4
Kortowo
Mieczysław JACKIEWICZ
Profesor Zwyczajny, historyk, tłumacz, publicysta, dyplomata.
Jest historykiem literatury litewskiej i literatur wschodniosłowiańskich (rosyjska oraz białoruska powiązana z literaturą polską), specjalizującym się w literaturoznawstwie porównawczym. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego (1966) – doktor nauk humanistycznych UW (1975), doktor habilitowany (1994) i profesor nadzwyczajny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Tytuł Profesora odebrał w 1999 r. z rąk Prezydenta RP, wtedy Aleksandra Kwaśniewskiego. Dzieciństwo i całe młodzieńcze dojrzewanie Mieczysława Jackiewicza związane jest z Wileńszczyzną: urodzony 26 marca 1931 r. w majątku Bokszyszki (d. powiat wołożyński), od 1935 r. mieszkał z rodzicami w Wilnie. Tu uczęszcza do szkoły powszechnej III stopnia – ukończona IV klasa (1943). Po przeprowadzce rodziców do Kiemieliszek (d. pow. święciański), zaliczył rosyjską Szkołę Siedmioletnią, gdzie (1950) zatrudniony został jako nauczyciel. W 1951 r. trafia z poboru do sowieckiej armii stacjonującej w Turkmenii, potem ze stopniem młodszego sierżanta (kaprala) do 1954 r. służy w rejonach granicy z Afganistanem. Kiedy wraca do Wilna ma 23 lata. Władze oświatowe zatrudniają go jako nauczyciela w polskiej Szkole Siedmioletniej w Brzozówce (d. rej. nowowiejski), potem w Szkole Średniej w Mickunach (k/Wilna). W tym czasie uczy się zaocznie w Średniej Szkole Pedagogicznej w Trokach. Wraz z małżonką (Irena Boczkowska, ślub w 1954 r.) i urodzoną w Wilnie córką (1955), w listopadzie 1956 r. przyjeżdża do Polski. Jako ekstern kończy Średnią Szkołę Pedagogiczną w Lublinie i przenosi się do Olsztynka, gdzie jest dyrektorem domu dziecka (1958-69). W tym czasie studiuje zaocznie pedagogikę, potem filologię rosyjską na Uniwersytecie Warszawskim – tytuł magistra w 1966 r. Przenosi się do Olsztyna (1969), jest sekretarzem generalnym i dyrektorem programowym SSK „Pojezierze” oraz wykładowcą w Wyższej Szkole Pedagogicznej (1969-73). Za zaangażowanie się w latach 80. w organizację na Wydziale Humanistycznym struktur „Solidarności”, zmuszony do rezygnacji z pełnienia uczelniach funkcji. W latach 1989-98 pracuje naukowo i jako wykładowca na UAM w Poznaniu. W1998 r. wyjeżdża z misją dyplomatyczną na Litwę, gdzie pełni funkcję Konsula Generalnego RP w Wilnie. Od 2002 r. jest emerytowanym profesorem UWM w Olsztynie. Prof. M. Jackiewicz swoje doświadczenia naukowe zdobywał przebywając na stażach w Moskwie, Leningradzie, Pradze, Kijowie, Mińsku. Był stażystą stypendium Jerzego Giedroycia – Paryż 1997 r. Odwiedził wtedy trzykrotnie Redaktora w Maissons-Laffitte; rozmowy tyczyły spraw Białorusi i Litwy. Prowadził też z J. Giedroyciem korespondencję (zachowały się 92 listy). Jest autorem licznych książek, w tym: „Literatura polska na Litwie XVI-XX wieku (1992), „Polskie życie kulturalne w Republice Litewskiej 1919-1940″ (1997), „Leksykon kultury litewskiej” (2005), „Polacy na Litwie 1918- 2000″ (2002), „Dzieje literatury litewskiej do 1918 r.” (2003), „Krętymi ścieżkami – wspomnienia” (2012). Opracował 8 tomów „Encyklopedii Ziemi Wileńskiej”(2004-2010).W dorobku posiada ponad 500 artykułów publicystycznych (prasa polska i zagraniczna). Laureat Nagrody Obojga Narodów, przyznanej przez Polsko-Litewskie Zgromadzenie Międzyparlamentarne (2004). Posiada odznaczenia państwowe, w tym Krzyż Kawalerski OOP (1979). Natomiast nigdy nie otrzymał żadnej nagrody rektora Wyższej Szkoły Pedagogicznej, ani Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
