„Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego!”
Jak co roku ksiądz Jacek Wiosna Stryczek, organizator i pomysłodawca projektu „Szlachetna Paczka”, przypominał Polakom, jak wiele potrzebujących rodzin żyje tuż obok nas. Nierzadko są to rodziny wykluczone ze środowiska z powodu swojego statusu majątkowego, wielodzietne, jednak mimo wielu przeciwności losu - szczęśliwe.
My, studenci pierwszego roku logopedii, nie mogliśmy pozostać obojętni na ludzkie nieszczęście!
Akcję „Szlachetna Paczka” wśród nas, pierwszoroczniaków, zainicjowała nasza koleżanka, Paulina Cynta. Jak się okazało, Paulina jest aktywną wolontariuszką „Szlachetnej Paczki”, tak zwaną „SuperW”, z czego jesteśmy bardzo dumni. Dzięki temu mieliśmy ułatwiony i systematyczny dostęp do lokalnej bazy potrzebujących rodzin. W drodze demokratycznych wyborów ustaliliśmy, która z rodzin najpilniej wymaga pomocy, i której, wykorzystując naszą liczebność, jesteśmy w stanie zapewnić maksimum pomocy. Wybrana przez nas rodzina (imiona dla zachowania anonimowości mogły zostać zmienione) - pan Darek, pani Kasia, a także trójka ich synów: Karol, Wiktor i Olek - wiodła spokojne, w miarę stabilne życie aż do momentu wypadku pana Darka. Odtąd jedynym żywicielem rodziny stała się pani Kasia. Brakowało im zarówno żywności, jak i butów, sztućców, pościeli czy naczyń... Każda osoba biorąca udział w projekcie ma możliwość otrzymania, oprócz pomocy ogólnej, tzw. szczególnego upominku. Jest to rodzaj indywidualnego prezentu, o którym dana osoba marzy. Nasza rodzina wybrała: dla najmłodszego z chłopców - kolorowanki i puzzle, dla starszych synów oraz pana Darka - kosmetyki i spodnie dresowe. Pani Kasia, jako wyjątkowy dla siebie prezent, wskazała maszynkę do mielenia mięsa, która usprawniłaby przygotowywanie posiłków.
Zabraliśmy się do pracy. Na początku ustaliliśmy, że każdy z nas we własnym zakresie zakupi określone produkty. Część osób skupiła się na artykułach spożywczych, część na higienicznych, a jeszcze inni wybrali artykuły szkolne. Praca szła pełną parą! W trakcie przygotowań doszliśmy do wniosku, że bez dodatkowej zbiórki pieniędzy jednak się nie obejdzie. Wiedzieliśmy, że możemy liczyć na wsparcie. Pomogły nam panie z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Dobrym Mieście, przekazując zebrane wśród pracowników środki pieniężne. Pani doktor Magdalena Osowicka-Kondratowicz zakupiła wcześniej wspomnianą maszynkę do mielenia mięsa, nasza opiekunka roku, pani doktor Iza Matusiak-Kempa, udostępniła swój gabinet, abyśmy mogli bezpiecznie przechować materiały i produkty, a koleżanki i koledzy z II roku logopedii przekazali paczkę z artykułami chemicznymi. Jakby tego było mało, o naszym zaangażowaniu w projekt dowiedziała się jedna z rodzin mieszkających w gminie Dywity, która sprezentowała to, co przekraczało nasz budżet. Niesamowite! Wszystkim wymienionym bardzo dziękujemy za pomoc i wsparcie!
Na parę dni przed finałem, zabraliśmy się do posegregowania i zapakowania produktów. Pracy było co niemiara, ale sprostaliśmy wszystkiemu. Paczki czekały na swój wielki dzień. Ogólnopolski finał akcji odbył się 12-13 grudnia. Tego dnia wszyscy SuperW spotkali się w bazach przypisanych do poszczególnych okręgów. Stamtąd paczki w asyście wolontariuszy trafiły do poszczególnych rodzin.
W podziękowaniu za trud włożony w przygotowania otrzymaliśmy dyplom, a także własnoręcznie wykonaną przez naszą rodzinę kartkę świąteczną. Oprócz wzruszających życzeń, w kartce znalazł się opłatek, którym się podzieliliśmy. Ten symboliczny gest był najpiękniejszym zwieńczeniem akcji i najlepszym podziękowaniem za naszą pracę, jakie tylko mogliśmy sobie wyobrazić...
Jeszcze raz bardzo serdecznie dziękujemy wszystkim osobom postronnym, które zaangażowały się w naszą Szlachetną Paczkę. Bez Waszego wsparcia mogliśmy sobie nie poradzić.
Oby do następnej edycji!
Anita Perużyńska i Paulina Cynta, studentki pierwszego roku logopedii
