ELEKTROWNIA WODNA SKARSZÓW DOLNY

Wykorzystuje spiętrzenie rzeki Skotawy będącej prawobrzeżnym dopływem Słupi. Stopień zlokalizowano w kilometrze 1,2 rzeki. Powstał w latach 70-tych XIX wieku. Pierwotnie turbinę wykorzystywano do napędu maszyn, mieszczącej się w obecnym budynku elektrowni, fabryki papieru. W początku lat 20-tych XX wieku zlikwidowano papiernię a napęd wodny wykorzystano do produkcji energii elektrycznej. W skład stopnia wchodzą :

• betonowy jaz dwuprzęsłowy z zamknięciami w formie drewnianych zasuw z ręcznym napędem. Jaz wybudowano w 1955 roku w miejscu istniejącego wcześniej drewnianego jazu.
• kanał derywacyjny o długości 1,2 km, zakończony betonowym korytem, na końcu którego, przed wlotem do komory turbinowej zainstalowano stalowe kraty chroniące przed napływem zanieczyszczeń. W lewej ścianie koryta wykonano przelew boczny, zamykany drewnianą zasuwą, z kaskadą odprowadzająca wodę na dolne stanowisko. Konstrukcja koryta, upustu i kaskady pochodzi z 1922 roku.
• budynek elektrowni, połączony z budynkiem mieszkalnym obsługi, powstał przez modernizację starego budynku papierni. Konstrukcja komór turbinowych betonowa, wzmocniona w strefie posadowienia turbin profilami walcowanymi. Wyposażenie technologiczne 2 turbiny Francisa, o osi poziomej, pracujące na wspólnym wale. Elektrownia nie mając zbiornika retencyjnego pracuje przepływowo a maksymalna moc wynosi około 200 kW.

tekst : Zygmunt Piatkowski, zdjęcia: Andrzej Wita

- powrót -