Ranking cateringów dietetycznych - Co drugiemu z nas w którymś momencie życia przychodzi do głowy pomysł – wprowadzić w codzienność plan „zdrowa dieta” i zmiana sylwetki. W tym momencie z pomocą staje przed nami catering dietetyczny, który powinien przywozić nam pyszne jedzenie z użyciem dóbr od najlepszych lokalnych dostawców. A przynajmniej tak zazwyczaj piszą na swoich witrynach internetowych. W dietach pudełkowych jesteśmy już nie mały czas, sprawdziliśmy pare z nich. Sprawdź nasz ranking!

Mieszkania Bułgaria - zobacz już teraz nieruchomości od firmy A&R Property BG na terenie Bułgarii! Wysokich standardów mieszkania, 2-3 pokojowe lub typu studio. Przejrzyj już teraz ofertę najlepszych agentów nieruchomości na terenie Bułgarii!

Paletopojemnik to świetny pomysł na magazynowanie substancji chemicznych i nie tylko. Będzie dobrym rozwiązaniem w zakładach, jak i na działkach. Paletopojemnik IBC typu mauser używany jest w wielu gałęziach przemysłu. Kontenery mają potrzebne zezwolenia. Zapraszamy do sklepu internetowego ROLMET II - oferujemy nowe i używane (przetestowane pod kątem szczelności) pojemniki IBC!

Drodzy, jeżeli kiedykolwiek będziecie potrzebować pomocy psychologa, czy psychoterapeuty, zapraszam do gabinetu bądź na konsultację online psychoterapia Olsztyn

Preparaty magnezowe to ścisła czołówka wśród suplementów diety. Ale wapń, żelazo, witamina D i kwasy omega-3 są też coraz częściej sprzedawane w formie tabletek lub kapsułek. Konsumenci w Niemczech wydają na suplementy diety ponad miliard euro rocznie. I mają wysokie oczekiwania: większa ochrona przed chorobami, lepsza sprawność fizyczna i umysłowa, sprawność na starość lub po prostu optymalna wszechstronna opieka. Ale czy suplementy faktycznie mogą spełnić te wysokie oczekiwania? Normalna dieta dostarcza większości ludzi w zachodnich krajach przemysłowych wystarczającą ilość składników odżywczych. Suplementy diety pozostają całkowicie bezużyteczne - a w przypadku przedawkowania mogą nawet zaszkodzić. Dodatkowe minerały lub witaminy są jedynie rozsądnym uzupełnieniem diety w szczególnych sytuacjach życiowych lub dla określonych grup ryzyka. Preparatów nie należy jednak przyjmować przedwcześnie na własną rękę, a jedynie w porozumieniu z lekarzem. Preparaty witaminowo-mineralne zawierają wyizolowane składniki odżywcze w skoncentrowanej formie. Mikroelementy są zwykle produkowane syntetycznie, ale ich struktura chemiczna nie różni się od struktury substancji występujących naturalnie. W innych przypadkach składniki odżywcze uzyskuje się na przykład z proszku owocowego. Mimo że biodostępność wyizolowanych składników odżywczych jest wysoka, nasze zdrowie odnosi coraz większe korzyści po spożyciu jabłka zamiast tabletki musującej z witaminą C. To właśnie różnorodność substancji witalnych w połączeniu z licznymi wtórnymi substancjami roślinnymi wzmacnia nasze zdrowie. W przeciwieństwie do leków, suplementy diety nie podlegają obowiązkowi uzyskania zezwolenia. Nie są one testowane przez rząd pod kątem ich skuteczności lub bezpieczeństwa przed wprowadzeniem na rynek. Jednak suplementy diety muszą być zawsze oznakowane informacją o dawkowaniu. Ważne jest, aby stosować się do tych zaleceń, jeśli lekarz zaleci taki preparat ze względu na zwiększone zapotrzebowanie.

W dużych badaniach uczestnicy są podzieleni na grupy wiekowe, aby badacze mogli wypowiedzieć się także na temat dzieci, młodzieży i osób starszych. Inne badanie, zwane EsKiMo II, również przygląda się konkretnie dzieciom w wieku od sześciu do 17 lat. Dane te pochodzą z okresu od 2015 do 2017 roku i zawierają informacje z wywiadów żywieniowych oraz zapisów ważenia spożywanych pokarmów. Obraz, który się wyłania, jest podobny do tego, jaki ma przeciętny dorosły: Ogólnie rzecz biorąc, podaż jest wystarczająca, ale większość dzieci i młodzieży nie spożywa wystarczającej ilości witaminy D, E i folianów. Średnio dzieci nie są też dobrze zaopatrzone w składniki mineralne, takie jak jod, potas, wapń i żelazo. W innych krajach podaż składników odżywczych jest czasem zupełnie inna niż u nas. Badanie z USA wykazało na przykład, że 95 procent badanych przyjmuje tam zbyt mało witaminy D. Do tego dochodzi niewystarczająca podaż witaminy E (84 procent). Do tego dochodzi niewystarczająca podaż witaminy E (84 procent), a ledwie połowa przyjmuje wystarczającą ilość witaminy A i C. Na przykład w Niemczech witamina C nie stanowi żadnego problemu. W Niemczech na przykład witamina C nie stanowi żadnego problemu. W rzeczywistości ludziom w wielu krajach świata brakuje witaminy C - zwłaszcza jeśli mają niskie lub średnie dochody. Autorzy aktualnego przeglądu światowego zaopatrzenia w witaminę C zwracają jednak uwagę, że często nie ma dobrze przeprowadzonych badań dotyczących zaopatrzenia w składniki odżywcze w tych krajach. Istnieje również duża globalna różnica w podaży witaminy A. W Niemczech jesteśmy w nią dobrze zaopatrzeni - ale w biedniejszych krajach wiele dzieci cierpi na niedobór witaminy A. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje liczbę dotkniętych chorobą dzieci w wieku przedszkolnym na 250 milionów, Centers for Disease Control and Prevention (CDC) ocenia na około 190 milionów. Według WHO, co roku 250 000 do 500 000 dzieci traci wzrok w wyniku niedoboru witaminy A, a około połowa z nich umiera w ciągu roku. Prawdziwe objawy niedoboru są w Niemczech raczej rzadkie. Bo nawet jeśli nie dostarczamy wszystkich witamin zgodnie z zaleceniami, nie oznacza to od razu, że mamy ich niedobór.

Suplementy diety, zwane również odżywkami, stają się coraz bardziej popularne i są odpowiednio coraz bardziej reklamowane. Tabletki magnezowe, olej rybny czy kapsułki ze skoncentrowanych ziołowych składników aktywnych to tylko kilka przykładów stale rozwijającego się rynku. W tym artykule wyjaśniamy, co wolno suplementom diety oraz kto i kiedy z nich korzysta. Nazwa opisuje, czym jest suplement diety (NEM). Jest to produkt, który ma na celu uzupełnienie własnej diety. Z reguły produkty te sprzedawane są w postaci kapsułek lub tabletek i zawierają skoncentrowane witaminy i minerały. Zgodnie z §1 rozporządzenia o suplementach diety (NemV.), suplementy diety są środkami spożywczymi. Nie podlegają one obowiązkowi uzyskania zezwolenia, a "jedynie" rejestracji. Dlatego należy je wyraźnie odróżnić od produktów leczniczych. Producentom nie wolno obiecywać, że oferowane produkty będą leczyć, łagodzić lub zapobiegać chorobom. Według poradni konsumenckiej w Nadrenii Północnej-Westfalii suplementy diety są zazwyczaj zbędne dla osób, które stosują zdrową, zrównoważoną i zróżnicowaną dietę. W niektórych przypadkach jednak z pewnością mogą one pomóc: Osoby o zwiększonym zapotrzebowaniu na składniki odżywcze korzystają z suplementów. Sportowcy, którzy nie dostosowują swojej diety do wysiłku fizycznego, mogą cierpieć z powodu zbyt małej podaży niezbędnych składników odżywczych. Niezrównoważone, niezdrowe lub jednostronne nawyki żywieniowe mogą prowadzić do objawów niedoboru. To, kiedy i w jakiej formie może być przydatne uzupełniające spożycie składników odżywczych, zależy zatem od indywidualnych okoliczności życiowych, nawyków żywieniowych i potrzeb.

Dieta jest bardzo ważna w przypadku trądziku. Naukowcy przypuszczają, że nabiał oraz dieta wysokoglikemiczna, czyli taka, w której jest dużo słodkich produktów, takich jak czekolada, chipsy czy miód, pogarszają wygląd skóry. Nie dotyczy to wszystkich, ale wciąż nie można dokładnie określić, u kogo dieta ma wpływ na skórę, a u kogo nie. Dlatego warto profilaktycznie zwrócić uwagę na swoją dietę podczas leczenia trądziku: Jedz zrównoważoną dietę, upewnij się, że otrzymujesz wystarczającą ilość witamin i unikaj pokarmów o zbyt wysokiej zawartości tłuszczu. Ostatnie badania wykazały również, że mleczne koktajle proteinowe, które sportowcy często piją, aby zbudować masę mięśniową po ćwiczeniach, pogarszają wygląd skóry, jeśli masz skłonność do trądziku. Jeśli zauważysz pierwsze oznaki trądziku, w miarę możliwości udaj się do lekarza i omów z nim najbardziej odpowiednie dla Ciebie środki na trądzik. Na przykład, wczesne leczenie może pomóc uniknąć ciężkiego przebiegu trądziku, który często prowadzi do rozległych blizn. Jeśli blizny potrądzikowe już istnieją, lekarz może zaproponować ich leczenie (na przykład mikronakłuwanie). Nie należy próbować na własną rękę łączyć różnych metod leczenia. Wiele z wymienionych zabiegów nie jest ze sobą kompatybilnych. Na przykład przyjmowanie niektórych antybiotyków w połączeniu z promieniowaniem UV może mieć poważne skutki uboczne. Inne leki mogą również wpływać na wygląd lub leczenie trądziku. Długotrwałe leczenie kortyzonem, na przykład, może prowadzić do trądziku. Dlatego należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach. Wiele stron internetowych zaleca leczenie trądziku za pomocą promieniowania UV pod solarium lub w formie opalania. Promieniowanie UV wysusza pryszcze, ale nie powoduje ich zniknięcia. W dłuższej perspektywie szybciej też starzeje skórę i zwiększa ryzyko zachorowania na raka skóry.

Domowe sposoby, takie jak glinka lecznicza, olejek z drzewa herbacianego czy olejek z szałwii są znane od dawna i często stosowane w celu naturalnego leczenia trądziku lub wspomagania leczenia trądziku. Olejek z drzewa herbacianego to naturalny olejek eteryczny pozyskiwany z drzewa herbacianego. Podobno działa antybakteryjnie, czyli przeciw bakteriom, a w leczeniu trądziku stosuje się go bezpośrednio na zaognione lub zaczerwienione obszary skóry. Wadą olejku z drzewa herbacianego jest to, że ma bardzo intensywny zapach i może podrażniać skórę. Mówi się, że olejek szałwiowy jest również skuteczny w walce z bakteriami, które biorą udział w stanach zapalnych skóry. W ramach leczenia trądziku można zmieszać dziesięć części oliwy z oliwek z jedną częścią olejku szałwiowego. Nałóż kilka kropli tej mieszanki na watę i nakrapiaj nią miejsca objęte stanem zapalnym. Powtarzaj to kilka razy dziennie. Rumiankowa kąpiel parowa, którą zwykle stosuje się przy przeziębieniach, otwiera pory i podobno działa przeciwzapalnie. Podobno podobne działanie ma oczar wirginijski. Najbardziej znanym domowym środkiem na trądzik jest glinka lecznicza. Chorzy na trądzik często stosują go jako uzupełnienie istniejącej terapii lekowej. Glinka lecznicza dostępna jest w postaci gotowej pasty lub proszku, który miesza się z wodą. Nakłada się go na skórę i pozostawia do całkowitego wyschnięcia. Dzięki temu pozbywamy się ze skóry oleju, sebum i nadmiaru łusek skórnych oraz stymulujemy zwiększone krążenie krwi. Należy jednak pamiętać, że glinka lecznicza silnie wysusza skórę. Osobom o wrażliwej lub naturalnie bardzo suchej skórze zaleca się, aby po zabiegu z glinką leczniczą koniecznie zastosowały dobry krem do twarzy. Ocet jabłkowy z cydru to kolejny domowy środek, który jest stosowany przeciwko dolegliwościom skórnym. Opisane pozytywne efekty wynikają być może z faktu, że ocet jabłkowy ma poprawiać kwasowość skóry i zmniejszać produkcję oleju przez skórę. Mówi się też, że ma działanie antybakteryjne i przeciwzapalne. Często osoby cierpiące na trądzik stosują również cynk przeciw trądzikowi, a dokładniej tlenek cynku. Podobno ma działanie dezynfekujące i może być stosowany jako maść lub w formie tabletek. Jeśli leczysz swój trądzik maścią cynkową, pamiętaj, że ona również ma silne działanie wysuszające. Jeśli cynk jest przyjmowany w postaci tabletek, istnieje ryzyko spowodowania nadmiaru cynku w organizmie. Cynk wypiera inne minerały i może mieć poważne skutki uboczne. Dlatego przed zastosowaniem tabletek z cynkiem na trądzik warto omówić to z lekarzem. Działanie antyoksydacyjne aloesu ma wspomagać działanie ochronne skóry. Nie wiadomo jednak, czy sam aloes jest skuteczny w walce z trądzikiem. W jednym z badań stwierdzono jednak, że stosowanie 50-procentowego żelu aloesowego może wspomagać leczenie łagodnego lub umiarkowanego trądziku kremem zawierającym tretinoinę.

Lekarze lub specjaliści kosmetyczni oferują inne formy zewnętrznego leczenia trądziku. Należą do nich parowanie, oblodzenie oraz kosmetyczne otwieranie i wyciskanie (kosmetyczne leczenie trądziku) pryszczy lub ropni. Nowsze metody leczenia trądziku to naświetlanie selektywnym światłem UV oraz terapia kolorowym światłem, przy czym ta ostatnia polega na leczeniu trądziku przez kilka tygodni. Jeden okres naświetlania trwa około 30 minut, podczas którego użytkownik naświetla skórę na przemian promieniowaniem UVA i UVB lub na przemian światłem niebieskim i czerwonym. Badania dotyczyły również stosowania laserów w leczeniu trądziku. Opisano jednak, że takie zabiegi laserowe są mniej skuteczne w przypadku trądziku zapalnego, a głównie w przypadku tzw. stanów po trądziku. Dokładne mechanizmy działania tych zabiegów laserowych nie zostały jeszcze jednoznacznie wyjaśnione. Można sobie wyobrazić, że na przykład (w zależności od rodzaju lasera) hamują one wzrost mikroorganizmów (takich jak bakterie) lub nadmierne wydzielanie sebum oraz działają przeciwzapalnie. Zupełnie nowym zabiegiem jest tzw. mikrodermabrazja na trądzik. Lekarz strzela drobnymi kryształkami pod wysokim ciśnieniem na skórę. Dzięki temu usuwa się zrogowacenia i napina skórę. Lekarz przepisuje leczenie trądziku lekami tylko w średnio ciężkich i ciężkich przypadkach. To wymaga czasu - efektów nie widać z dnia na dzień. W przypadku większości leków na trądzik pierwsze oznaki poprawy pojawiają się najwcześniej po 6-8 tygodniach. Lekarz zazwyczaj stosuje antybiotyki takie jak doksycyklina w leczeniu trądziku wewnętrznie (na przykład w postaci tabletek). Zwalczają one bakterie, które powodują stan zapalny pryszczy. Takie leczenie zalecane jest na przykład w przypadku trądziku zapalnego, który obejmuje większe obszary, na przykład plecy. Nie należy jednak stosować antybiotyków jako stałego leczenia, gdyż może to prowadzić do rozwoju oporności. Ponadto kobiety w ciąży, matki karmiące i dzieci poniżej dwunastego roku życia nie mogą przyjmować niektórych antybiotyków (w tym tetracyklin). Innym środkiem na trądzik są pochodne kwasu witaminy A (retinoidy). Zwalczają pryszcze i zaskórniki, ale nie pomagają na infekcję bakteryjną. Lekarz często przepisuje na trądzik substancję czynną izotretynoinę (na przykład w postaci tabletek). W wielu przypadkach trądzik ma podłoże hormonalne, czyli wywołany jest przez męskie hormony płciowe (androgeny). Tak więc żeńskie hormony płciowe i antyandrogeny mogą przyczynić się do poprawy wyglądu skóry. Dlatego lekarze często przepisują pigułkę antykoncepcyjną (zwaną też "pigułką") jako remedium na trądzik u dorosłych kobiet. Można za to rozważyć zastosowanie specjalnych preparatów, które oparte są na antyandrogenach i zwalczają trądzik hormonalny od wewnątrz. Oznacza to, że nie wszystkie tabletki antykoncepcyjne nadają się do leczenia trądziku. Tabletki antykoncepcyjne nie nadają się do leczenia trądziku u kobiet, które chcą mieć dzieci. Nie stosuje się go również u chłopców i mężczyzn. Pieprz mnicha (znany również jako Vitex agnus-castus) jest stosowany na przykład u kobiet, które mają zaburzenia miesiączkowania. Pieprz mnicha podobno działa stymulująco na produkcję ciałka żółtego u kobiet, a tym samym pomaga m.in. na trądzik i inne pododdziały skóry. Homeopatia jest również stosowana w leczeniu trądziku. Popularne są również sole Schüßlera, z których dwanaście podobno działa konkretnie na złą skórę. O tym, które aplikacje homeopatyczne i sole Schüßlera są najbardziej odpowiednie w indywidualnych przypadkach, najlepiej porozmawiać z doświadczonym terapeutą.