Akademicki Klub Turystyczny

Stwiga- rzeka płynąca przez najdziksze tereny ukraińskiego i białoruskiego Polesia, między Pińskiem a Mozyrzem  wpada do Prypeci. Kilkadziesiąt kilometrów dalej znajduje się Poleski Rezerwat Radiacyjno – ekologiczny w okolicach Czarnobyla.

My płyniemy białoruskim odcinkiem Stwigi od przygranicznego Dzierżyńska.

Ponieważ w czasach radzieckich rzeka stanowiła wschodnią granicę olbrzymiego poligonu, okoliczne wioski zostały wysiedlone – rzeka została na swoim miejscu i płynie przez sosnowe bory i dębowe gaje nie natykając się na ludzkie osady przez prawie 70 km.

Warto nadmienić, że do 1939 roku rzeką na krótkim odcinku przebiegała granica polsko-radziecka. To o tyle istotne ,że w wioskach na lewym brzegu można spotkać starszych ludzi chodzących ’’za młodu’’ do polskiej szkoły i z takimi też mieliśmy okazję porozmawiać.

Szeroka na kilkaset metrów Prypeć to rzeka mało przyjemna do płynięcia ( szczególnie pod wiatr ) ale dostarczająca wielu atrakcji na brzegach – dlatego warto było przemieszczać się do przodu.

Rzeka Szczara – kiedyś część szlaku wodnego łączącego Bałtyk z Morzem Czarnym. Rzeka liczy ponad 300 km długości – my przepływamy około 170 w górnym odcinku. Zaczynamy w okolicach Baranowicz a kończymy w Słoninie czyli zaledwie około 40 km od Baranowicz – ma to kapitalne znaczenie logistyczne.

Nigdzie nie widziałem tyle komarów, nigdzie nie widziałem tak dzikiego odcinka rzeki – przez 20 km nie było miejsca, gdzie można byłoby wysiąść z kajaka , zresztą po co –  czekało tam milion głodnych komarów. To takie drobne niedogodności , bo ogólnie to pięknie.

Isłocz, Bierezina (zachodnia ), Niemen – z Olsztyna do miejsca startu (okolice Rakowa ) jest 620 km, z postojem na granicy, małym błądzeniem zajęło  to około 16 godzin . Miałem obawy, czy będąc 50 km od Mińska , w centrum Białorusi  nie trafimy na jakieś  mało klimatyczne tereny – zapomnijcie – lasy, wąwozy, przełomy, no i bimbrownie jakich  wcześniej i później nie widziałem.

Narocz, Vilija – to był nasz pierwszy spływ na Białorusi. Katowane przez nas rzeki na Litwie wydawały się już nudne i mało egzotyczne. Wybrałem tereny przy litewskiej granicy bo omijaliśmy korki na granicy polsko-białoruskiej, no i kiedyś to było nasze. Z Olsztyna przez Wilno do Jez. Narocz jest tylko 520 km.

 Mimo, że lało przez 6 dni, było zimno jak w marcu ,rzeka miała kilka słabszych momentów to jesienią znów zawitaliśmy na litewsko-białoruskiej granicy.